«Μονόλογος είναι η απόλυτη μοναξιά και η απόλυτη μάχη με τον εαυτό σου, με τη σιωπή και με τους θεατές. Εκεί πάνω καλείσαι να καταθέσεις όλα σου τα εργαλεία με παρτενέρ το κοινό και τη σιωπή».
Έχει αγκαλιαστεί – για τα καλά- με την τέχνη του και αποτελεί κερδισμένο στοίχημα…. εδώ και καιρό. Τώρα ετοιμάζεται να μονολογήσει. Ο ταλαντούχος Αργύρης Πανταζάρας έχει τον τρόπο του και αυτήν τη φορά θα ρίξει το κοινό με έναν «Καλό Λόγο». Είναι πολύ συνεπής σε αυτό που κάνει και μοιάζει να έχει συναίσθηση με το τι γίνεται γύρω του αφού μέσα από τα λόγια του ακούγεται ειλικρινής και κατασταλαγμένος. Μία συζήτηση μαζί του είναι απολαυστική και αυτό που σου μένει στο τέλος είναι η ανάγκη να τον δεις και να τον χειροκροτήσεις…
Κατά τη διάρκεια των προβών και της προετοιμασίας μιας παράστασης η δουλειά «καπελώνει» τη ζωή;
Η μεγαλύτερη σκηνοθεσία που έκανα τα τελευταία δύο χρόνια, αυτό που κατάφερα, ήταν μια απουσία από το θέατρο. Εξαιτίας του ρυθμού που προηγήθηκε, η δουλειά και οι απαιτήσεις άγγιξαν ένα είδος «πρωταθλητισμού». Ανυπομονούσα να έρθει αυτό το φθινόπωρο και ο χειμώνας για να κάνω τη δική μου αγρανάπαυση, καλλιτεχνικά, αλλά και στην καθημερινότητά μου. Το κενό που δημιούργησα μου έκανε μόνο καλό. Γέμισε με σεμινάρια, κατάφερα να εξελιχθώ ως ηθοποιός και την ίδια στιγμή ήρθα κοντά με την οικογένεια, αλλά και με τους ανθρώπους που είχα καιρό να δω. Τώρα λοιπόν, αυτή η νέα προετοιμασία, μου δίνει τα ηνία. Ξεκινάω από την αρχή με ένα μονόλογο που μου λύνει τα χέρια. Μου χαρίζει το πλεονέκτημα να δημιουργήσω τις ιδανικές συνθήκες εργασίας και τον δικό μου τρόπο δουλειάς. Όχι μόνος μου. Αυτός ο μονόλογος ενώνει 10 ανθρώπους, είναι η ομάδα «Momentum», και μαζί προτείνουμε- δείχνουμε- πώς θέλουμε να κάνουμε θέατρο. Όλο αυτό απαιτεί χρόνο και κόπο με αποτέλεσμα να αφήνουμε στην άκρη- για λίγο- μια ξένοιαστη καθημερινότητα.
Ανέφερες τη λέξη «πρωταθλητισμός». Όταν ξεκίνησες σκεφτόσουν ότι ήθελες να γίνεις πρώτος; Να είσαι Ο πρωταθλητής;
Ο πρωταθλητισμός δεν έχει να κάνει με το βάθρο. Έχει να κάνει με την ευγενή άμιλλα και τα προσωπικά στοιχήματα. Με το να ανακαλύπτεις τα όρια και την αντοχή σου καλλιτεχνικά, σωματικά και πνευματικά στο πλαίσιο ενός προσωπικού παιχνιδιού. Όμως, επειδή προέρχομαι από τον πρωταθλητισμό εκτός από το να γνωρίζω πολύ καλά τις απαιτήσεις και τους στόχους κατανοώ και την ανάγκη για αποθεραπεία. Κάτι που αμελούμε εξαιτίας της παγίδας που ονομάζουμε «καριέρα» και των ρυθμών της εποχής. Αυτό που αναζητώ είναι η ισορροπία… σε όλα.
Μέχρι σήμερα. Αναγνωρίζεις κατάχρηση εξουσίας, λάθη και κακή συμπεριφορά από συναδέλφους; Είπες προηγουμένως ότι με την ομάδα δημιουργείτε τις ιδανικές συνθήκες εργασίας.
Όχι. Είμαι από τους πολύ τυχερούς ανθρώπους και έχω δουλέψει με σκηνοθέτες που έχουν γίνει δάσκαλοί μου. Βρέθηκα σε σημαντικές παραγωγές, είμαι πολύ ικανοποιημένος. Θέλω λοιπόν όλο αυτό να το μεταφέρω, να το μεταδώσω και να το μοιραστώ. Είναι γνώση και εμπειρία που πρέπει να γίνουν πράξη, να εφαρμοστούν περαιτέρω. Αυτήν τη στιγμή έχω το δικαίωμα να βρίσκομαι με συνεργάτες που κάνουμε καταμερισμό εργασιών με γνώμονα τη δικαιοσύνη. Και μόνο αυτό μπορώ να αναγνωρίσω σαν λάθος στη δουλειά μας. Ορισμένες φορές δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Μία παραγωγή είναι και καλλιτεχνική πράξη, δεν είναι μόνο μια επιχείρηση. Όταν κάποιος σκέφτεται επιχειρηματικά υποβιβάζεται το επίπεδο της δουλειάς. Είναι υποβιβασμός των ανθρώπων όμως, όχι του έργου.
Από την πορεία σου, ποια είναι η στιγμή- φυλαχτό;
Αγαπάω όλα όσα έχω κάνει. Κυρίως τις δουλειές με την ομάδα. Αν και στις προσωπικές μας δουλειές υπάρχει αγάπη, υπάρχει και τρόμος. Η στιγμή- φυλαχτό είναι η συμμετοχή μου στο «Βασιλιά Ληρ» με το ρόλο του Τρελού. Βρέθηκα εκεί με τη σύμφωνη γνώμη του Τομάζ Παντούρ που δεν ήξερε καν το όνομά μου. Όμως μου έδειξε εμπιστοσύνη. Πίστεψε σε εμένα και εμπστεύθηκε ένα μεγάλο ρόλο σε ένα μικρό παιδί.
Κάπως έτσι ένιωσες ένα μεγάλο βάρος; Υπήρξαν στιγμές που κάποια πολύ σημαντικά και μεγάλα έπεσαν – πολύ νωρίς- στην πλάτη σου;
Όχι. Η επιτυχία δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Έχει να κάνει με την εποχή και τις ανάγκες τις. Πιστεύω πολύ στην άμορφη, άγουρη και απρόβλεπτη νεότητα. Για αυτό και θέλω, μου αρέσει, να συνεργάζομαι με νέα παιδιά. Αν και στην Ελλάδα διακρίνουμε μια εχθρότητα απέναντι στους νέους…. δυστυχώς. Ό,τι ήρθε στο δρόμο μου ήταν μια καλή ευκαιρία, μου δόθηκαν ευκαιρίες, για αυτό και εγώ θέλω να ανταποδώσω, με τη σειρά μου.
Ευκαιρίες δίνει η σημερινή εποχή; Μπορεί κάποιος να ανθίσει μέσα σε όλα αυτά που γίνονται.
Είναι πολύ δύσκολο. Ζούμε μέσα σε ένα άγονο περιβάλλον. Υπάρχουν αρκετά προβλήματα παντού. Η εποχή μας έχει πολύ θόρυβο. Είναι τρομακτικό όλο αυτό που ζούμε.
Φταίει η πολιτική που ασκείται; Αυτό συνηθίζουμε να λέμε
Όχι. Οι πολιτικοί που έχουμε καθρεφτίζουν τον χαρακτήρα ενός λαού. Καλώς ή κακώς. Δεν μπορώ να ταυτιστώ με το διεφθαρμένο πνεύμα των πολιτικών και με το κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο ζούμε αλλά όπως έχει δείξει η ιστορία το να επιτρέπουμε να συμβαίνει όλο αυτό κάπου είμαστε λάθος και εμείς. Όλοι έχουμε ευθύνη. Δεν κατηγορώ κανέναν. Η χρεοκοπία μας δεν είναι οικονομική ή πολιτική είναι –κυρίως- πνευματική. Θα έλεγα ότι –σε αυτή την φάση- είμαστε μουδιασμένοι και απογοητευμένοι από το διασυρμό που έχουμε υποστεί σαν λαός.
Και φτάνουμε στον καλό λόγο ενός κυβερνητικού αξιωματούχου
«Ένας καλός λόγος». Αυτό χρειάζεται να υπάρχει πίσω από όλα όσα συμβαίνουν. Ένας καλός λόγος για να ανέβουμε στη σκηνή και να μιλήσουμε στον θεατή. Φτιάχνουμε έναν πολιτικό λόγο με τη μορφή του σαρκασμού και της ειρωνείας που έχουν οι πολιτικοί λόγοι που λειτουργούν πάντα σαν ένα παυσίπονο για το λαό. Λένε μια αλήθεια, όχι αυτή που μπορούμε να αντέξουμε, αλλά αυτή που θέλουμε να ακούσουμε. Ακολουθούμε μία απογυμνωμένη διαδικασία σκηνοθεσίας και χρησιμοποιούμε έναν άνθρωπο- μια πολιτική περσόνα- που ακολουθούμε πίσω από τις κάμερες, πριν από ένα τηλεοπτικό γύρισμα. Από το ντύσιμο, την πρόβα, την κάθε λεπτομέρεια που προηγείται, αλλά και όλα όσα έπονται. Θέλουμε να ρίξουμε τις κουρτίνες του θεάτρου και να δείξουμε τις ραφές των χαρακτήρων και των συμπεριφορών. Όλη αυτή η ιδέα και η σύλληψη μάς οδήγησε στο «Υπόγειο» του Ντοστογιέφσκι που ήταν αφορμή να δημιουργηθεί το «Ταξιτζής» του Σκορσέζε. Ο δικός μας ήρωας είναι σε μια απελπιστική κατάσταση έχοντας την ανάγκη να κάνει κάτι, δίχως να ξέρει τι.
Ποιες δυσκολίες κρύβει ένας μονόλογος για τον ηθοποιό;
Πρωτίστως… 10 λεπτά πριν ανέβεις στη σκηνή δε θέλεις να τον παρουσιάσεις στο κοινό. Αυτό είναι το πρώτο συναίσθημα, η αντίδραση και η άρνηση της στιγμής. Δεν θέλεις να το κάνεις… με τίποτα. Είναι η απόλυτη μοναξιά και η απόλυτη μάχη με τον εαυτό σου, με τη σιωπή και με τους θεατές. Εκεί πάνω καλείσαι να καταθέσεις όλα σου τα εργαλεία με παρτενέρ το κοινό και τη σιωπή. Δεν αντέχεται εύκολα. Γι’ αυτό το λόγο υπάρχει μια ομάδα που θα με υποστηρίξει επί σκηνής. Ναι μεν είναι ένας μονόλογος, αλλά αυτός ο ήρωας περιτριγυρίζεται από μία σειρά συντελεστών. Είναι αυτοί που τον ετοιμάζουν για να εκφωνήσει το λόγο του. Γίνονται η απόλυτη συντροφιά του, ένα δίχτυ ασφαλείας, αλλά την ίδια στιγμή εισβάλλουν προκειμένουν να αποκαλυφθεί τι γίνεται πίσω και γύρω από το κάδρο που βλέπει ο λαός- τηλεθεατής σε μία πολύ σωστά σκηνοθετημένη ομιλία που θα του πει το παραμύθι που θέλει να ακούσει για να κοιμηθεί ήσυχος.
Εσύ πόσο σημαντικός και star αισθάνεσαι μονολογώντας;
Έχουμε τη συνείδηση και φτιάχνουμε έναν αντιήρωα που μέσα από αυτή την αίσθηση συνειδητοποιεί την ασημαντότητά του. Όλο αυτό, το σταριλίκι, είναι έξω από το λεξιλόγιό μου.
Δε σου αρέσει να κάνεις μια δημόσια εμφάνιση με τη σύντροφό σου και να σε φωτογραφίσουν, να σε προσεγγίσουν και να σε ρωτήσουν… κάτι.
Δεν είχα ποτέ λανθασμένη εντύπωση για το τι είμαι. Δεν είμαι σελέμπριτι. Έχω παλέψει- μέρα με την ημέρα- να είμαι καλλιτέχνης. Έχω αποδεχθεί όλο το φάσμα της έκθεσης που έχει η δουλειά μου. Αλλά αυτό που έκανα είναι να βρω την ισορροπία που θα με θωρακίσει απέναντι σε κάτι τέτοιο, στο να εκτεθώ ή να ξεφύγω. Οι άνθρωποι που είναι γύρω μου με αγαπούν και με προστατεύουν.
Τα μελλοντικά σχέδια…
Αρχίζουν οι πρόβες με τον Τσέζαρι Γκραουζίνι για να πάμε στην Επίδαυρο με τον «Αγαμέμνονα». Μία συνεργασία για την οποία ανυπομονώ. Την ίδια στιγμή είμαι σε μια μεγάλη προετοιμασία για μια κινηματογραφική ταινία που θα γυριστεί το Νοέμβριο. Ετοιμάζομαι ευλαβικά- για αυτό- εδώ και καιρό.
Πηγή : Tospirto