«Πριν λίγες μέρες είδα την φωτογραφία του οκτώ μηνών μωρού που πέθανε από τα δακρυγόνα στις επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας. Δεν έχω λόγια… για ποια αγάπη μιλάμε;»
Η Νεφέλη Κουρή έπαιξε –αρκετά χρόνια πριν- στο τηλεοπτικό «Νησί». Από τότε μέχρι σήμερα έχουν μεσολαβήσει κάποια χρόνια που έφεραν κι άλλους ρόλους σε θεατρικές, κινηματογραφικές, αλλά τηλεοπτικές δουλειές. Ο πρώτος μεγάλος της ρόλος -στον «Ερωτόκριτο» σε σκηνοθεσία του Στάθη Λιβαθινού- ως Αρετούσα, της χάρισε τον έπαινο πρωτοεμφανίζομενης ηθοποιού «Κάρολος Κουν». Έχει πατήσει στην Επίδαυρο, έχει παίξει στο τηλεοπτικό «Η Λέξη που δε λες» και το «Ταμάμ». Βρέθηκε στο πλάι της Μπέτυς Αρβανίτη στην παράσταση «Τρεις ψηλές γυναίκες», παντρεύτηκε και έγινε μητέρα. Ο τελευταίος της ρόλος είναι κινηματογραφικός και εύχεται «Happy Birthday» -σε σκηνοθεσία Χρίστου Γεωργίου- υποδυόμενη την επαναστάτρια- έφηβη- κόρη ενός αστυνομικού. Ταλαντούχα, με ήθος και ξεκάθαρους στόχους η Νεφέλη Κουρή ανήκει στο «νέο αίμα» των καλλιτεχνών που έχουν μπροστά τους ένα λαμπρό μέλλον.
Πόσο εύκολη υπόθεση είναι η σχέση ανάμεσα σε μία κόρη με τον πατέρα της; Εσείς πόσο «κοριτσάκι του μπαμπά» έχετε υπάρξει;
Όπως όλες οι ανθρώπινες σχέσεις έτσι και η σχέση πατέρα -κόρης δεν είναι μία εύκολη υπόθεση. Προσωπικά ο πατέρας μου, θα τολμήσω να πω πως είναι ο σημαντικότερος άνθρωπος της ζωής μου. Του οφείλω ό,τι είμαι αυτή τη στιγμή. Είναι ένας άνθρωπος με ανεξάντλητη επιθυμία για ζωή, υπέροχο χιούμορ και βρίσκεται δίπλα μου σε κάθε βήμα μου- ευχάριστο ή δύσκολο. Όπως καταλαβαίνετε από τα παραπάνω, η σχέση μου με τον πατέρα μου είναι κάτι παραπάνω από πολύ καλή. Είμαστε πολύ δεμένοι και αλληλοστηριζόμαστε ό,τι κι αν συμβεί. Μοιραζόμαστε τις απόψεις μας για όλα σχεδόν τα θέματα και περνάμε αρκετό χρόνο μαζί. Ο πατέρας μου με έμαθε να αγαπώ τη μουσική, το σινεμά, το θέατρο, τα βιβλία…. Με έμαθε να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες με χιούμορ και πείσμα και να μην το βάζω κάτω. Νιώθω πραγματικά πολύ τυχερή και ευγνώμων για τον πατέρα μου και τη σχέση μου μαζί του. Δε θα έλεγα ότι είμαι ή ήμουν ποτέ «το κοριτσάκι του μπαμπά», διότι έχω άλλες τρεις αδελφές οπότε –μάλλον- μοιραζόμαστε ισότιμα αυτόν τον τίτλο.
Ποιες αναμνήσεις έχετε από τα παιδικά σας χρόνια, αναμνήσεις που έχουν δημιουργήσει αυτό που είστε σήμερα.
Οι αναμνήσεις που έχω ως παιδί είναι ανεξάντλητες και πράγματι πολλές από αυτές με έχουν καθορίσει ως άτομο….ένα σπίτι φωτεινό μαζί με τις τρεις αδελφές μου, τους γονείς μου αγαπημένους, ο μπαμπάς να πειράζει τη μαμά, η οποία είναι σαν οπτασία, να μας κάνει αστεία, συνεχώς να ακούγεται μουσική ή να παίζουμε πιάνο και να τραγουδάμε. Να χτυπάμε, με τις αδελφές μου τα κουδούνια στην πολυκατοικία και να κρυβόμαστε. Να παραγγέλνουμε πίτσες -για φάρσα- να βλέπουμε κρυφά ταινίες, αργά το βράδυ, να αγχώνομαι για το διαγώνισμα των μαθηματικών, να μην ξέρω τι θα βάλω την επόμενη στο σχολείο και τόσες άλλες αναμνήσεις που κουβαλάω κάθε μέρα μέσα μου και είμαι περήφανη για αυτές
Επαναστάσεις, προβλήματα στην οικογένεια… έχετε κάνει, έχετε δημιουργήσει;
Όλως παραδόξως δεν έχω δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα ούτε έχω κάνει κάποιου είδους επανάσταση ….ίσως γιατί πάντα είχα αρκετή ελευθερία από τους γονείς μου. Ποτέ δεν με καταπίεσαν για κάτι. Σχεδόν πάντα έκανα αυτό που ήθελα, αλλά είχα την ωριμότητα να το υποστηρίξω..ευτυχώς!!
Για το δικό σας παιδί τι έχετε στο μυαλό σας; Τι επιθυμείτε διακαώς;
Αυτό που θα ήθελα είναι το παιδί μου να είναι υγιές και να κάνει στην ζωή του αυτό που πραγματικά επιθυμεί κι αγαπάει. Εγώ θα είμαι πάντα δίπλα του με όποιον τρόπο μπορώ χωρίς ποτέ να του επιβάλλω τις δικές μου επιθυμίες ή τα δικά μου απωθημένα.
Επαγγελματικά ποιος είναι ο ωραίος ρόλος;
Ο ωραίος ρόλος πιστεύω ότι είναι αυτός που ο ηθοποιός έχει τη δυνατότητα να βάλει κάτι από το δικό του εαυτό, αλλά παράλληλα δημιουργεί ένα νέο ενδιαφέρον πρόσωπο, ένα φανταστικό πρόσωπο. Επίσης, ένας μπορεί να είναι κι ένας κόντρα- ρόλος, κάτι που δεν είναι αναμενόμενο ούτε για τον ηθοποιό, αλλά ούτε για τον θεατή.
Είναι εφικτό το δικαίωμα της επιλογής σε μία εποχή που υπάρχει πληθώρα ηθοποιών και δουλειές που πρέπει να γίνουν για να επιβιώσει κάποιος;
Σίγουρα το να επιλέγεις σε μία τέτοια εποχή είναι πολυτέλεια. Εκτός αν έχεις ένα εισόδημα από κάπου αλλού ή αν κάνεις παράλληλα μια άλλη δουλειά. Καλώς ή κακώς κάνουμε και πράγματα που υπό άλλες συνθήκες δε θα τα κάναμε. Κάτι τέτοιο όμως δεν είναι απαραίτητα κακό. Οι εποχές που ζούμε είναι ακραίες οπότε όλα επιτρέπονται από τη στιγμή που δε θίγεται η αξιοπρέπειά μας.
Τα χαρίσματα του κινηματογράφου σε σύγκριση με το θέατρο και την τηλεόραση.
Στον κινηματογράφο λατρεύω αυτή την παράξενη ησυχία πριν από τη λήψη. Συγκεντρώνομαι απόλυτα και είναι σαν να μεταφέρομαι σ’ έναν άλλο κόσμο. Το σινεμά έχει κάτι μοναδικά μαγικό.
Ποιο σας έκανε γνωστή και αγαπητή στον κόσμο;
Νομίζω -όπως είναι αναμενόμενο- έγινα γνωστή από τα σήριαλ της τηλεόρασης, «Το νησί», «Το Ταμάμ», «Η λέξη που δε λες».
Νιώθετε υποχρέωση απέναντι στο κοινό;
Φυσικά και αισθάνομαι… Είναι υποχρέωσή μου να καταφέρω να μετακινήσω έστω και κάτι μικρό μέσα στην ψυχή του κάθε θεατή, είτε αυτό είναι ένα συναίσθημα είτε μία σκέψη.
Σας ενοχλεί όταν βλέπετε δημοσιεύματα για την προσωπική σας ζωή; Το κοινό έχει δικαίωμα να μαθαίνει τα “έν οίκω;”
Δε νομίζω ότι αφορά το κοινό το τι κάνει ένας ηθοποιός στο σπίτι του. Ναι, θα έλεγα με ενοχλεί γιατί πραγματικά δε βρίσκω το λόγο. Από την άλλη όταν γίνεσαι δημόσιο πρόσωπο αναγκάζεσαι να αποδεχτείς κάποιες καταστάσεις
Ποια άλλα άσχημα υπάρχουν στην ανθρώπινη φύση που έχουν αποκαλυφθεί εν μέσω κρίσης και οικονομικών προβλημάτων;
Νομίζω πως ο καθένας έχει κλειστεί στο καβούκι του. Κανείς δεν νοιάζεται για το κοινό καλό. Όλοι προσπαθούν να επιβιώσουν σε αυτή την παράλογη ζούγκλα. Αισθήματα μίσους, ζήλιας και διαφθοράς είναι πολύ πιο έντονα απο ότι παλιά.
Στην ζωή επικρατεί η αγάπη ή η βία;
Πριν λίγες μέρες είδα την φωτογραφία του οκτώ μηνών μωρού που πέθανε από τα δακρυγόνα στις επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας. Δεν έχω λόγια… για ποια αγάπη μιλάμε;
Μελλοντικά σχέδια
Το μόνο ανακοινώσιμο σχέδιο είναι η παράσταση «Μελίσσια» του Αλέξη Σταμάτη σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη που θα ανέβει την άνοιξη του 2019 στο Εθνικό Θέατρο.
Πηγή: tospirto