«Σπείρα σπείρα» : Η ομάδα «Σπείρα σπείρα» μας συστήθηκε μέσα από την παράσταση «Πιάνο, ξυπόλυτοι και όλα μαύρα», ένα θέαμα τραγουδιών με υπόθεση, γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Σταμάτη Κραουνάκη.
Σας παρουσιάζουμε (σε συνέχειες) τις πιο σημαντικές ομάδες του Ελληνικού θεάτρου, καταγράφουμε τις απόψεις τους, τις αναζητήσεις τους και συμβάλλουμε στην ανάδειξη ενός -αφανούς πολλές φορές- πολιτιστικού θησαυρού.
Άνθρωποι με πίστη στην τέχνη. Ο καθένας μια ξεχωριστή μονάδα. Συναντήθηκαν στις δραματικές σχολές, στους ίδιους χώρους, ο ένας έφερε τον άλλον, συνειδητοποίησαν ότι έχουν κοινούς στόχους, κοινές αναζητήσεις, κοινά οράματα. Και ενώθηκαν. Δημιούργησαν μια ομάδα, για να προχωρήσουν μαζί την έρευνα ένα βήμα παρακάτω. Και μέσα από δημιουργικές συγκρούσεις, καλλιτεχνικές εντάσεις, ανιδιοτέλεια και αγάπη, οδηγήθηκαν πάλι στη μονάδα. Τη μονάδα του θεάτρου. Το www.tospirto.net παρουσιάζει τις πιο σημαντικές ομάδες του Ελληνικού θεάτρου, καταγράφει τις απόψεις τους, αφουγκράζεται τις αναζητήσεις τους και συμβάλλει στην ανάδειξη ενός -αφανούς πολλές φορές- πολιτιστικού θησαυρού.
[Θεοδόσης Μήλιος]
Σπείρα- Σπείρα
Πότε μας συστηθήκατε και πως;
Την περίοδο 1998-1999 πραγματοποιήθηκε ένα σεμινάριο με αντικείμενο την ερμηνεία τραγουδιού στο χοροθέατρο «Ροές» υπό τη γενική εποπτεία της Σοφίας Σπυράτου. Στο πλαίσιο αυτό ο Σταμάτης Κραουνάκης με την ιδιότητα του καθηγητή και 17 συμμετέχοντες και μετέπειτα απόφοιτους του σεμιναρίου παρουσίασαν στη σκηνή του χοροθεάτρου «Ροές» το έργο «Όλοι μαύρα κι ένα πιάνο» (Θέαμα τραγουδιών με υπόθεση). Το έργο ήταν σε σενάριο και σκηνοθεσία του Σταμάτη Κραουνάκη, με τη μουσική υποστήριξη ενός πιάνου (Χρίστος Θεοδώρου), ενώ το υλικό που παρουσιαζόταν άνηκε τόσο σε γνωστούς και καταξιωμένους συνθέτες, όσο και σε απόφοιτους του σεμιναρίου. Έτσι δημιουργήθηκε ο πυρήνας της μετέπειτα Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας «Ομάδα Ελληνικού Μουσικού Θεάτρου Σπείρα-Σπείρα».
• Στις επόμενες ερωτήσεις απαντούν κατά αλφαβητική σειρά τα μέλη της ομάδας: Χρήστος Γεροντίδης, Jerome Kaluta, Θανάσης Καραθανάσης, Χρήστος Μουστάκας, Δημήτρης Μπογδάνος, Κώστας Μπουγιώτης, Γιώργος Στιβανάκης.
Αν έπρεπε να περιγράψετε με πέντε λέξεις την ομάδα σας, ποιες θα ήταν αυτές;
_ Αγάπη, στόχος, δημιουργία, μουσική, κέφι. _ Στέγη, αγάπη, μουσική, ελευθερία, Σταμάτης. –Μουσική, γέλιο, παράβαση, παρόν, τέχνη. –Ερμηνεία, μουσική, αισθητική, αμεσότητα, εκπαίδευση. –Συλλογικότητα, μουσική, χιούμορ, φαντασία, ατμόσφαιρα. _Τρόπος ζωής, οικογένεια, σπίτι, δημιουργία, συμμορία. _Ομάδα Ελληνικού Μουσικού Θεάτρου.
Για ποια δουλειά σας είστε περισσότερο περήφανοι;
_Για όλες αλλά ιδιαίτερη αδυναμία έχω στο παιδικό του Σταμάτη Κραουνάκη και της Λίνας Νικολακοπούλου «Ένα σπίτι παραμύθια». _ Όντας περήφανος για το κάθε εκατοστό της μέχρι στιγμής πορείας μου στη Σπείρα, είμαι φοβερά περήφανος για τη φετινή μας παράσταση «Σιγά τα αίματα». _ Αριστοφάνους 11. _ Χορικά 05. Αιωνία θητεία στο κάλλος _ Αll that bazz by far. _ Για το ρόλο της Γιαπωνέτζας στο Μπιμπερό, 2004-2006.
Πότε ξεκινήσατε το ταξίδι σας στο θέατρο και με ποιους συνταξιδιώτες;
_ Σαν ηθοποιός το καλοκαίρι του 2008 στην παράσταση του Σταμάτη Κραουνάκη «Χ Σκηνής: Αυτά που κάψαν το σανίδι» στο Ηρώδειο. _Το ταξίδι μου στο θέατρο ξεκινά το 2008,μετά την παράσταση στο Ηρώδειο, με τη Σπείρα και το Σταμάτη συνταξιδιώτες! Στην παράσταση ALL THAT BUZZ, κάθε βράδυ ζούσαμε τις τελευταίες στιγμές της ανθρωπότητας! _ Η πρώτη μου επαγγελματική παράσταση ως ηθοποιός ήταν το 2007 στο musical ANNIE σε σκηνοθεσία Μαριάννας Τόλη! _ To 2001 στην παράσταση Sold out με συνταξιδιώτη μου την Σπείρα Σπείρα. _ Εργάζομαι στο θέατρο και την τηλεόραση από το 2005 κι ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι περισσότερο με τη σκηνοθεσία και τη διδασκαλία, βρέθηκα φέτος στη Σπείρα ως ερμηνευτής. _ Ουσιαστικά το 2008 με τη σπείρα σπείρα. _ Το 1995 με τους δασκάλους μου απ’ τη δραματική σχολή.
Τι σημαίνει για εσάς επιτυχία;
_ Το δυνατό χειροκρότημα. _ Επιτυχία είναι το να έχεις καταφέρει να συνδεθείς με άλλους ανθρώπους μέσω αυτού που κάνεις ή και το να πίνεις Α Ν Ε Μ Ε Λ Α τον καφέ σου μια Κυριακή μεσημέρι με τους αγαπημένους σου!! Χα!! Μπορείτε να διαλέξετε εσείς!! _ Να μην μένω χωρίς δουλειά. _ Η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ταύτιση παράστασης και κοινού αισθήματος. _ Να ξαπλώνεις το βράδυ στο μαξιλάρι σου και να νιώθεις ευγνώμων. _ Να φεύγει το κοινό από την παράσταση με γεμάτο βλέμμα. _ Αλήθεια.
Ποιοι είναι οι ήρωές σας από την πραγματική ζωή;
_ Η αδερφή μου. _ Ήρωας μου και πρότυπό μου είναι η μητέρα μου. Μου έμαθε να έχω το κεφάλι μου ψηλά, να δουλεύω σκληρά και να μην χάνω ποτέ το στόχο μου… μόνη της! _ Ο πατέρας και η μητέρα μου. _Κάθε άνθρωπος είναι εν δυνάμει ήρωας. _ Οι γονείς μου. _ Όλοι οι άνθρωποι που ακόμα την παλεύουν. _ Οι βιοπαλαιστές δημιουργοί.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας κοινό;
_ Όλοι. Δεν ξεχωρίζω. –Αυτό το κοινό που είναι έτοιμο ν’ αφεθεί να διασκεδάσει και είναι ανοιχτό με όλες του τις αισθήσεις! _ Το παιδικό κοινό. _ Το εκάστοτε. _ Μπορώ πια με σιγουριά να πω, τα παιδιά! _ Κάθε κοινό μπορεί να γίνει εν δυνάμει αγαπημένο. _ Το ευρύ.
Τι σημαίνει για εσάς ομάδα;
_ Να υπάρχει κοινός στόχος. _ Ομάδα σημαίνει συνεργασία, χημεία, συνενοχή, το στήριγμα που χρειάζομαι σε μια κακή μέρα, είναι εκείνη η στιγμή της μαγείας ανάμεσα στους ανθρώπους που είναι συντονισμένοι ενεργειακά και φυσικά αγωνία κοινή! _ Αλληλεγγύη. –Συνομωσία. _ Συνεργασία, στήριξη, κατανόηση. _ Να μπορείς να θαυμάζεις τον συνάδελφο σου άφοβα. –Θέατρο.
Αν μπορούσατε να αλλάξατε ένα πράγμα στο θέατρο ποιο θα ήταν αυτό;
_ Άστο καλύτερα. –Θα έβρισκα έναν τρόπο να κατοχυρώσω όλους όσους δουλεύουν στο θέατρο ούτως ώστε να είναι πιο επικεντρωμένοι στη δουλεία τους και με μεγαλύτερη έμπνευση στην τέχνη τους! _ Την αξιοκρατία. _ Η εσωστρέφεια. _ Στην Ελλάδα το θέατρο έχει ικανούς και ταλαντούχους συντελεστές. Ο τομέας που υστερεί είναι αυτός της παραγωγής. Κατ’ ανάγκην, οι συνθήκες και οι προϋπολογισμοί κινούνται πάντα σε χαμηλό επίπεδο. _ Το ότι πολύ άνθρωποι που εργάζονται σε αυτό είναι πραγματικά αστοιχείωτοι. _ Τον ναρκισσισμό.
Ποια είναι η φιλοσοφία/ στόχος σας;
_ Να περνάω καλά με ό,τι έχω. _ Τoujours humble = πάντα ταπεινός. Δεν πειράζει, it’s ok! Συμπέρασμα, μέσα στην όλη ματαιότητα των πραγμάτων όταν είσαι προσγειωμένος και πνευματικά διαυγής δεν χάνεις ποτέ το στόχο σου! _ Να τα εκατοστήσω. _ Τέχνη χωρίς εκπτώσεις. _ Να συνεχίσω να εργάζομαι σε δουλειές που συνάδουν με την ηθική μου και την αισθητική μου. _ Να φανώ χρήσιμος στην τέχνη μου. _ Γηράσκω αεί διδασκόμενος.
Αν έπρεπε να παίξετε μια παράσταση σε έναν χώρο που δεν είναι θέατρο, ποιος θα ήταν αυτός;
_ Θα ‘θελα πολύ να έπαιζα σε ένα βιομηχανικό χώρο. _ Σε νοσοκομεία πιθανότατα και σε κέντρα που έχουν να κάνουν με την ψυχική υγεία! Είναι χώροι που οι άνθρωποι εκτιμούν πιο πολλά και το γέλιο είναι ιαματικό για όλους! _ Στο δρόμο. _ Οποιοσδήποτε κατάλληλος. _ Το ιερό ενός αρχαίου ναού. _ Στην πλατεία ενός χωριού. _ Ο οποιοσδήποτε.
Ποιος είναι ο σκηνοθέτης που σας σημάδεψε;
_ Χμ… Πολύ αγαπημένος ο Stanley Kubrick. –Η Αθανασία Καραγιαννοπούλου! Γιατί μ’ έκανε να νοιώσω γυναίκα! _ Η Λάγια Μαστρογιαννίδου. _ Ο Αγγελόπουλος _ Οι καθηγήτριά μου στη RADA, Sue Dunderdale. – Ο David Lynch. _ Ο Φελίνι.
Αν το θέατρο ήταν μια πόλη, ποια πόλη θα ήταν αυτή;
_ Το Λονδίνο. _ Χωρίς δεύτερη σκέψη, η Αθήνα! Αυτά που συμβαίνουν καθημερινά ξεπερνούν την ανθρώπινη φαντασία! Τοποθεσίες και καταστάσεις στην πόλη μας προκαλούν όλων των ειδών τα συναισθήματα. Στην Αθήνα μπορείς να τα νοιώσεις όλα, μπορείς ν’ αγαπήσεις, να ερωτευτείς, να μισήσεις, να νευριάσεις, να κλάψεις, να στενοχωρηθείς ακόμα και να γελάσεις! _ Karlovy vary. _ Η πόλη της καρδιάς μας. _ Σίγουρα η Αθήνα. Άναρχη, πολυγωνική και ολοζώντανη. _ Η Σαραγόσα. _ Η Επίδαυρος.
Αν η ομάδα σας ήταν μια μουσική, ποια θα ήταν αυτή;
_ Σίγουρα κάτι από Johann Sebastian Bach. _ Η Σπείρα Σπείρα είναι JAZZ κατάσταση ανθρώπων που παίζουν FUNK και έχουν πολύ SOUL μέσα τους. _ Rythm & blues. _ Η μουσική είναι μία. _ Η Κιβωτός, του Σταμάτη Κραουνάκη. _ Όλες μαζί. _ Αυλαία και πάμε και περπατάμε σε μια ευθεία φωτεινή.
Τι σημαίνει –με μια λέξη- κριτική;
_ Έχω μπερδευτεί, δεν ξέρω τι να πω. –Άποψη. –Άποψη. _ Γίνομαι καλύτερος. _ Μπλά μπλά, αλλού είναι η ουσία. – Άποψη.
Όταν δεν παίζετε θέατρο, τι κάνετε;
_ Μ’ αρέσει να περπατάω πολύ και σύντομα θα γίνω και ποδηλάτης. _ Προβάρω το δίσκο μου, ΕL GRECO, με την μπάντα μου λίγο πριν την κυκλοφορία του! _ Πολλά και διάφορα. _ Τα πάντα. _ Σκηνοθετώ άλλους που παίζουν θέατρο! _ Τα πάντα. _ Ζω την καθημερινότητα.
Ο δρόμος του θεάτρου είναι…;
_ Η οδός ονείρων. _ Ένας μακρύς δρόμος με ανηφόρες και κατηφόρες. Δεν έχει παντού άσφαλτο, η διαδρομή όμως επιφυλάσσει μοναδικές και ευχάριστες περιπέτειες τις οποίες απολαμβάνεις με τους ανθρώπους που δέχτηκαν να σε πάρουν όταν έκανες ωτοστόπ! _ Δύσκολος. –Μοναχικός. _ Χωματόδρομος. _ Όμορφος. _ Σωτηρία.
Τι χαρακτηρίζει την ομάδα σας;
_ Η μουσική του Σταμάτη. –Την ομάδα μας τη χαρακτηρίζουν ο Σταμάτης, ο Μουστάκας, ο Στιβανάκης, ο Μπουγιώτης, ο Άρης, η Ελένη, η Γιούλα και η Δέσποινα. Έπειτα το πάθος γι’ αυτό που κάνουμε αλλά και η ταχύτητα με την οποία δουλεύουμε, ο αυτοσχεδιασμός στη σκηνή και η ανάγκη να εκφράσουμε άρτια κάτι το διαφορετικό! _ Η μουσικότητα. _ Η έρευνα και η ερμηνεία του λόγου. _ Το αστείρευτο κέφι. _ Η συναδελφικότητα πάνω απ’ όλα. _ Ο δάσκαλός της.
Τι ερευνάτε αυτόν τον καιρό;
_ Ένα χαμένο θησαυρό. _ Το μύθο των Ατρειδών και συνειδητοποιώ το ανεκτίμητο αυτών των ιστοριών καθώς και του πολιτισμού μας, το πόσες αναφορές υπάρχουν στο σήμερα και τέλος ότι οι άνθρωποι είναι καταδικασμένοι να κάνουν για πάντα τα ίδια λάθη! _ Τον εαυτό μου. _ Τα αρχαία κείμενα και την σχέση τους με την σημερινή πραγματικότητα. _ Τις σωματικές αντοχές μου. -Τις ανθρώπινες σχέσεις. -Τα όριά μου.
Υπάρχει κάτι που έχετε αφήσει στη μέση;
_ Αυτόν τον καιρό το σπίτι που μόλις μετακόμισα. _ Όχι! Υπάρχουν πολλά που δεν έχω ξεκινήσει! _ Προγράμματα γυμναστικής… πολλές φορές. _ Το Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία του Ροζέ Βιτράκ. _ Το φαγητό μου. _ Τον καφέ μου. _ Το Βικτόρ ή Τα παιδιά στην εξουσία του Ροζέ Βιτράκ.
Πηγή : Tospirto