Thursday, March 28, 2024
spot_img
Homecinema newsΣύντευξη του Πέτρου Φιλιππίδη Βέλτιστοι αβλεπή

Σύντευξη του Πέτρου Φιλιππίδη Βέλτιστοι αβλεπή

Έχει πολιτογραφηθεί στη συνείδηση του κόσμου ως η καθαγιασμένη συνέχεια των μυθικών κωμικών του ασπρόμαυρου ελληνικού σινεμά –που εξακολουθεί, ως γνωστόν, να θρέφει γενιές και γενιές.
Η δημοφιλία, λένε, είναι κάτι που κατακτιέται πολύ εύκολα. Το δύσκολο είναι να την κρατήσεις, άπαξ και σου κάτσει… Τα δέκα πρόσωπα του ημεδαπού «καλλιτεχνικού γίγνεσθαι» που προκρίναμε για τη λίστα με τους «Βέλτιστους αβλεπή» είναι, βέβαια, αυταπόδεικτα δημοφιλείς –κάποιοι επί δεκαετίες ολόκληρες. Εκείνο, ωστόσο, που αποτέλεσε το βασικό κριτήριο επιλογής των προσώπων αυτών, είναι μια άλλη παράμετρος που σχετίζεται κάπως με το ταμείο, αλλά και με μια αίσθηση πλατιάς αποδοχής. Πρόκειται, κοντολογίς, για ονόματα που πριν καν διαλαλήσουν τη νέα πραμάτεια τους, έχουν ήδη κάνει κατάσταση κι έχουν ψιλοκαπαρώσει τις εισπράξεις, αφού ο κόσμος ούτως ή άλλως πάντα περιμένει με λαχτάρα το επόμενο βήμα τους. Οι «Βέλτιστοι αβλεπή» δεν είναι απλά δημοφιλείς ή πετυχημένοι: είναι εξαργυρώσιμοι άμα τη εμφανίσει στη συνείδηση του κόσμου.

Πέτρος Φιλιππίδης, θέατρο

Έχει πολιτογραφηθεί στη συνείδηση του κόσμου ως η καθαγιασμένη συνέχεια των μυθικών κωμικών του ασπρόμαυρου ελληνικού σινεμά –που εξακολουθεί, ως γνωστόν, να θρέφει γενιές και γενιές.

Για πολλούς συν-Έλληνες, ο νευρώδης κωμικός του Τέχνης είναι απλά ο δικός τους άνθρωπος: χειμαρρώδης, αστείος, ενστικτώδης, λαϊκός και κυρίως μεταφυσικά γεφυρώνων το άγιο χτες με το άγριο σήμερα. Γιατί η αλήθεια είναι πως, για λόγους που άπτονται, βέβαια, της σπιντάτης υποκριτικής του ιδιολέκτου και των επαγγελματικών επιλογών του, αλλά και για λόγους πιο δυσνόητους και διαισθητικούς, ο Φιλιππίδης έχει πολιτογραφηθεί στη συνείδηση του κόσμου ως η καθαγιασμένη συνέχεια των μυθικών κωμικών του ασπρόμαυρου ελληνικού σινεμά –που εξακολουθεί, ως γνωστόν, να θρέφει γενιές και γενιές. Προοδευτικά, από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, με παραστάσεις όπως το «Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» (Εθνικό, 1999) ή το «Λατέρνα, φτώχεια και…» (Βέμπο, 1999), αλλά και με θητεία στην ύστερη εκδοχή της επιθεώρησης, ο Φιλιππίδης αναδείχθηκε στον λαοφιλέστατο κωμικό που τα φέρνει, ό,τι κι αν ανεβάσει –από Νιλ Σάιμον, μέχρι Γιαννακόπουλους και Αριστοφάνη. Τα τελευταία χρόνια σκηνοθετεί κιόλας, και μάλιστα όχι μόνο τις δικές του παραστάσεις, εμπλουτίζοντας έτσι το θεατρικό στίγμα του. Η κριτική, καίτοι ανεπιφύλακτα επικροτούσα το τάλαντο και το ρυθμό του ηθοποιού, δεν πετάει πάντα τη σκούφια της για τις δουλειές του. Το κοινό, όμως, δεν αλλαξοπιστεί με τίποτα.

Πηγή : Tospirto

RELATED ARTICLES

Most Popular

WE RECOMMENT FOR YOU