Είναι σαν να έφτασε το πλήρωμα του χρόνου.
Δέκα χρόνια πριν το τοπίο των νεανικών ομάδων ήταν αχαρτογράφητο. Υπήρχε μια μεγάλη άνθιση παραστάσεων, αλλά ήταν διασκορπισμένες σε θέατρα, μπαρ και αποθήκες και έπρεπε να «ξέρεις» για να τις ανακαλύψεις. Τότε μια νεανική θεατρική ομάδα, οι Abovo, έστησε μια θεατρική γιορτή που τελικά παγιώθηκε και έγινε ένας από τους πιο φρέσκους θεσμούς της χώρας. Ο λόγος για το Bob Theatre Festival, που έκτοτε ανέλαβε το ρόλο του… εξερευνητή νέων ομάδων και παραστάσεων.
Φέτος το νεανικό αυτό φεστιβάλ επιστρέφει δριμύτερο και μάλιστα κάτω από την ομπρέλα του φεστιβάλ Αθηνών στην Πειραιώς 260.
Ο Γιάννης Σαρακατσάνης, ιδρυτικό μέλος των Abovo και πλέον καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ ενώνει τις δυνάμεις του με τον εξαιρετικά δραστήριο Θανάση Ζερίτη, των 4Frontal, που συμμετείχαν για πρώτη φορά στο Bob το 2013 και το αποτέλεσμα αναμένεται αν μη τι άλλο εκρηκτικό!
Μιλήστε μας για το φετινό Bob Theatre Festival. Τι θα δούμε στη φετινή του διοργάνωση;
Γιάννης Σαρακατσάνης: Φέτος, το Bob Theatre Festival διοργανώνεται για 10η χρονιά ενώ συγχρόνως εντάσεται στις προφεστιβαλικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών. Έτσι, αφ’ ενός ασχολούμαστε αρκετά με την ιστορία του φεστιβάλ και αφ΄ ετέρου μεγαλώνουμε τη φετινή διοργάνωση για να «γεμίσει» τους χώρους της Πειραιώς 260. Θα εκδώσουμε ένα πολυσέλιδο έντυπο με την ιστορία του Bob. Είναι γεμάτο συνεντεύξεις από τους ανθρώπους που πέρασαν από το Bob όλα αυτά τα χρόνια και οι οποίοι εξιστορούν τις εμπειρίες τους, καλές και κακές, συγκινητικές αλλά και αστείες.
Η αυλή της Πειραιώς θα είναι γεμάτη με «φεστιβαλικές» δραστηριότητες για τους θεατές μας, έτσι ώστε να γεμίσουμε όσο πιο διασκεδαστικά το χρόνο τους μεταξύ των παραστάσεων. Παράλληλα έχουμε τέσσερα πάρτυ στον Κήπο της Πειραιώς αλλά και μια εικαστική έκθεση στο φουαγιέ της Αίθουσας Ε.
Πώς γεννήθηκε η ιδέα του Bob Theatre Festival; Γιατί θεωρείτε πως πρέπει να υπάρχει;
Γιάννης Σαρακατσάνης: Το 2008, στους AbOvo, είχαμε 4 δικές μας παραστάσεις που ήταν όλες ενεργές και έτοιμες να παιχτούν. Σκεφτόμασταν λοιπόν να κλείσουμε ένα θέατρο για ένα Σαββατοκύριακο και να τις παίξουμε και τις τέσσερις. Παρόλο που η ομάδα είχε μόλις τρία χρόνια ζωής, είχαμε ήδη αρκετές γνωριμίες με άλλες νεανικές ομάδες, των οποίων τη δουλειά εκτιμούσαμε πολύ. Έτσι δεν αργήσαμε να συνδυάσουμε τα παραπάνω και πολύ σύντομα συλλάβαμε την ιδέα του Bob Theatre Festival.
Το τοπίο των νεανικών ομάδων τότε ήταν αχαρτογράφητο. Υπήρχε μια μεγάλη άνθιση παραστάσεων αλλά ήταν διασκορπισμένες σε θέατρα, μπαρ και αποθήκες και έπρεπε να «ξέρεις» για να τις ανακαλύψεις. Το Bob λοιπόν ανέλαβε το ρόλο αυτού του εξερευνητή. Ψάχναμε, μαθαιναμε και βλέπαμε παραστάσεις ώστε, εκμεταλλευόμενοι την εμπιστοσύνη του δικού μας κοινού, να τους διοχετεύσουμε στις υπόλοιπες ομάδες.
Το Bob είναι η ετήσια συνάντηση του Ελληνικού νεανικού θεάτρου. Οι παραστάσεις βάζουν τα καλά τους και έρχονται στο Bob για να γιορτάσουν. Οποιοσδήποτε θεατής έρθει στο Bob θα δει τις καλύτερες νεανικές παραστάσεις, στις καλύτερες συνθήκες και στην καλύτερη ατμόσφαιρα. Έτσι, ελπίζουμε, θα αγαπήσει το νεανικό θέατρο και θα το αναζητήσει και μέσα στο χειμώνα.
Ποιος είναι ο στόχος σας φέτος; Πώς κινηθήκατε στην κατάρτιση του προγράμματος και τι θα δούμε;
Γιάννης Σαρακατσάνης: Φέτος το πρόγραμμα του Bob είναι το καλύτερο που είχαμε εδώ και πολλά χρόνια. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται σε μια «καλή χρονιά» του Ελληνικού θεάτρου γενικότερα, αλλά οι παραστάσεις που φιλοξενούμε φέτος είναι όλες παραστάσεις που δοκιμάστηκαν και πέτυχαν!
Επίσης είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι γιατί 4 από αυτές τις παραστάσεις ξεκίνησαν ως 15λεπτα στον περσινό διαγωνισμό Scratch Night του φεστιβάλ μας, στη συνέχεια εξελίχθηκαν και μερικές από αυτές θα συνεχίσουν και του χρόνου!
Πόσο σημαντικό είναι για εσάς το γεγονός ότι φέτος «κατεβήκατε» στην Πειραιώς στις προφεστιβαλικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου; Τι σημαίνει αυτό για εσάς;
Θανάσης Ζερίτης: Είναι σαν να έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Δεν είναι τυχαίο οτι φέτος που συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια, το bob μεγαλώνει και αγκαλιάζεται από έναν από τους σημαντικότερους θεσμούς του ελληνικού θεάτρου.Σίγουρα πρόκειται για μια αναγνώριση της προσφοράς του φεστιβάλ άλλα και αναγνώριση του νεανικού θεάτρου στο σύνολό του.
Τι είναι αυτό που θυμάστε πιο έντονα από τα 10 χρόνια του Bob;
Γιάννης Σαρακατσάνης: Από το θέατρο ΧΩΡΑ (2008-2011) θα θυμάμαι πάντα τις σκάλες του. Αναρωτιέμαι πόσες φορές ανεβήκαμε και κατεβήκαμε τρέχοντας αυτές τις σκάλες προσπαθώντας να συντονίσουμε μια πρόβα, να ενημερώσουμε κάποιον υπεύθυνο σκηνής ή να παίξουμε σε μια από τις παραστάσεις μας.
Στο BIOS (2012-2016) οι σκάλες ήταν πολύ λιγότερες. Εμείς δεν παίζαμε πια τις παραστάσεις μας και έτσι απολαμβάναμε περισσότερο τους οργανωτικούς μας ρόλους. Εκεί λοιπόν θα θυμάμαι τις πρόβες και την κάθε ομάδα που ερχόταν με τα σκηνικά της. Ήμασταν εκεί να τους καλωσορίσουμε, σαν φίλοι που είχαν καιρό να συναντηθούν, και για να γιορτάσουν τη συνάντηση, κουβαλάνε παρέα τα σκηνικά.
Κάνατε λάθη στα δέκα αυτά χρόνια; Ποια και πως προχωράτε;
Γιάννης Σαρακατσάνης: Κάναμε άπειρα λάθη! Λάθη που είδαμε μόνο εμείς ή λάθη που είχαν ως αποτέλεσμα για παράδειγμα 150 θεατές να προσπαθούν να μπουν σε ένα θέατρο 100 θέσεων. Δεν είχαμε καμία εμπειρία διοργάνωσης φεστιβάλ και ό,τι μάθαμε το μάθαμε από τα λάθη μας.
Το βασικότερο όλων, όμως, είναι ένα λάθος που επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο. Εμείς που διοργανώνουμε το Bob, είμαστε ηθοποιοί. Μέσα στη χρονιά κάνουμε και τις δικές μας παραστάσεις και έτσι, ειδικά το Φθινόπωρο, δεν έχουμε ποτέ τον απαιτούμενο χρόνο για το Bob Theatre Festival. H διοργάνωση ξεκινάει πάντα αργά και στο τέλος πάντα τρέχουμε.
Τι θεωρείτε πως είναι αυτό που του λείπει; Ποιο είναι το «απωθημένο» σας;
Γιάννης Σαρακατσάνης: Τα απωθημένα μας είναι δύο.
α) Να καταφέρουμε να έχουμε κάθε χρόνο και μία παράσταση από το εξωτερικό. Καταφέραμε να φιλοξενήσουμε τέσσερις στο παρελθόν.
β) Να γίνει το Bob και μια πλατφόρμα παρουσίασης νέων παραστάσεων, όπου θα μπορούμε να χρηματοδοτούμε θιάσους να παρουσιάσουν τα νέα τους έργα μπροστά σε κοινό και παραγωγούς έτσι ώστε να βρίσκουν στέγη για το χειμώνα.
Πώς βλέπετε τους νέους δημιουργούς; Πόσο σημαντική είναι η στήριξή τους;
Θανάσης Ζερίτης: Δε θα διαχωρίσω τον εαυτό μου από τους νέους δημιουργούς σε καμία περίπτωση . Έτσι λοιπόν όσο σημαντικό ήταν για εμάς τους 4frontal, το bob theatre festival άλλο τόσο, και περισσότερο θα ήθελα να είναι για τις ομάδες που ξεκινάνε τώρα. Είναι σπάνιο σε μια χώρα που έχει τόσα προβλήματα σε όλα τα επίπεδα να υπάρχει ένας θεσμός που σε παρακινεί να μην τα παρατήσεις. Η τέχνη θέλει σήμερα την υποστήριξη όλων μας.
Η κρίση πτοεί τη δημιουργία; Μπορεί κάποιος να αφιερωθεί σε κάτι που δεν μπορεί να στηριχθεί οικονομικά και να επιβιώσει;
Θανάσης Ζερίτης: Είναι χιλιοειπώμενο αυτό που θα πω,αλλά όχι η κρίση δεν πτοεί τη δημιουργία. Μια ματιά στους αριθμούς θα σας πείσει για το αντίθετο. Ξέρω πολλούς ανθρώπους, μαζί κι εμείς, που επιμένουν παρά τις αντιξοότητες. Αυτό ωστόσο δε σημαίνει οτι αυτό πρέπει να συνεχίσει να συμβαίνει.
Μελλοντικά σχέδια
Θανάσης Ζερίτης: Αυτη τη στιγμή το μυαλό όλων μας είναι στην εβδομάδα του bob. Σχέδια θα κάνουμε μετά. Ίσως και λίγο αργότερα… μετά τις διακοπές
Πηγή : Tospirto