«Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, όσο αποφασίζει ο ίδιος να είναι».
Πριν από τέσσερα χρόνια η Μαρίνα Ασλάνογλου πήρε το προσωπικό ρίσκο να παίξει ένα ρόλο που στη μέχρι τώρα πορεία της αποδείχθηκε σταθμός. Επανήλθε ξανά και ξανά σε αυτόν, στο μονόλογο του «Τζόρνταν», ερμηνεύοντας με σφοδρότητα μια παιδοκτόνο. Κι ενώ μοιάζει να μην έχει λύσει τους δεσμούς της μαζί του, περνάει στην επόμενη αιματοβαμμένη ηρωίδα της, την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή∙ και ως μητροκτόνος πια επιβεβαιώνει πως θέλει να βαδίσει σε δύσβατους ρόλους. «Με ελκύουν τα δύσκολα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα ήθελα να δοκιμαστώ και σε κάτι άλλο. Άλλωστε οι ρόλοι είναι ανεξάντλητοι και είναι δημιουργικό να πειραματίζεσαι. Είμαι πάντα ανοιχτή σε ό,τι καινούργιο, διαφορετικό μπορεί να με βοηθήσει να εξελιχθώ. Γενικά, όμως, δεν ξέρω τι μου ταιριάζει και τι όχι. Ξέρω μόνο τι με πυροδοτεί». Ερμηνεύτρια με μια αθόρυβη δυναμική, ανοίγεται τώρα για πρώτη φορά στο αρχαίο δράμα, υπό την «προστασία» του δασκάλου της, Σπύρου Ευαγγελάτου.
Είσαι διαθέσιμη στο να κυνηγάς ρόλους, έργα, να ψάχνεις το επόμενο βήμα;
Σε αυτήν τη δουλειά πρέπει να είσαι προετοιμασμένος για τα πάντα. Αυτό που ψάχνω και θέλω είναι ωραίες συνεργασίες. Έχω μάθει να περιμένω και αυτό με ανταμείβει γιατί τα πράγματα στη ζωή μου έρχονται με ένα μαγικό τρόπο. Ό,τι συμβαίνει, πάντα το αντιμετωπίζω θετικά, ακόμα και αν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό. Έχει μεγαλύτερο καλλιτεχνικό ενδιαφέρον για μένα ο ρόλος που θα μου προταθεί, από το να κυνηγήσω κάποιον. Αναρωτιέμαι δηλαδή τι είναι αυτό που βλέπουν σε μένα κάτι το οποίο με προκαλεί να ανταποκριθώ.
Αν και κατεξοχήν δραματική ηθοποιός, άργησες πολύ να παίξεις έναν τραγικό ρόλο, δεν νομίζεις;
Όλα θέλουν την ώρα τους. Μέχρι τώρα δεν είχε τύχει. Αν και δεν μου αρέσει να βάζω ταμπέλες, προσπαθώ να κάνω σίγουρα και σταθερά βήματα, και ας είναι και αργά. Έχουν σημασία οι στιγμές και οι συνθήκες για ένα άρτιο αποτέλεσμα.
Ζηλεύεις την Επίδαυρο;
Την επιθυμώ όπως κάθε ηθοποιός.
Έχει μια σημειολογική αξία το γεγονός ότι το βάπτισμα στην τραγωδία το παίρνεις με την καθοδήγηση του Σπύρου Ευαγγελάτου;
Η συνεργασία αυτή είναι για μένα πολύ σημαντική και χαίρομαι ιδιαίτερα που θα κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι. Με τον Σπύρο Ευαγγελάτο μιλάμε την «ίδια» γλώσσα και επικοινωνούμε άριστα. Η καθοδήγησή του για μένα είναι καθοριστική, καίρια και ουσιαστική. Είναι η δική μου εσωτερική διαδικασία που με κάνει να νιώθω ήσυχη και σίγουρη δίπλα του σε αυτό το μεγάλο στοίχημα. Μαζί του νιώθω ασφαλής.
Τι θα έλεγες ότι του οφείλεις;
Χρωστάω πολλά, για να μην πω τα πάντα. Είναι ο άνθρωπος που με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε τις μεγαλύτερές μου ευκαιρίες.
Γενικά είσαι παιδί σκηνοθετών; Δηλαδή, χωρίς μια στιβαρή καθοδήγηση, αισθάνεσαι ανερμάτιστη;
Ναι, απόλυτα. Χρειάζομαι πάντα την καθοδήγηση και τη βοήθεια του σκηνοθέτη μου. Μπορώ πιο εύκολα να προχωρήσω και να δουλέψω το ρόλο μου. Τον έχω ανάγκη γιατί έτσι μόνο πάω παρακάτω. Θέλω να αφήνομαι πάνω του. Το έχω δει και βιώσει στο παρελθόν με διάφορους σκηνοθέτες με τους οποίους έχω συνεργαστεί. Η παράσταση είναι συνολική δουλειά και η συνεργασία απαραίτητη. Όλο αυτό μου κάνει καλό και με πάει ένα βήμα πιο πέρα.
Δουλεύοντας το ρόλο της Ηλέκτρας τι έχεις καταλάβει;
Προσπαθώ να την καταλάβω, να αισθανθώ το μίσος της για εκδίκηση αν και στη δική μου γλώσσα οι λέξεις μίσος και εκδίκηση δεν υπάρχουν. Το μίσος και η αγάπη είναι δύο πολύ έντονα συναισθήματα. Πολύ εύκολα σε συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να περάσει κάποιος από το ένα στο άλλο. Σε αυτήν την παράσταση μπαίνω στο σκοτάδι της Ηλέκτρας, αλλά δεν χάνομαι. Η Ηλέκτρα ζει μόνο γι’ αυτό. Είναι ταμένη σ’ αυτόν το σκοπό και πιστεύει ότι μόνο έτσι θα ελευθερωθεί.
Κατανοείς τους ανθρώπους που τις πράξεις τους τις οδηγεί η εκδίκηση;
Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος των πράξεών του και λειτουργεί διαφορετικά. Δεν ξέρω αν τους κατανοώ, πάντως σίγουρα δεν τους κρίνω.
Σου έχει γεννηθεί ποτέ τέτοιο σφοδρό συναίσθημα: Μίσους ή εκδίκησης;
Ποτέ. Αυτά τα συναισθήματα, συνειδητά, δεν με αγγίζουν και φροντίζω να μην τα «θρέφω» μέσα μου. Επιλέγω να αποστασιοποιούμαι και να αποχωρώ, να μη μένω σε κάτι τόσο νοσηρό και σκληρό. Δεν είναι εύκολο, θέλει πολλή εσωτερική δουλειά, κατανόηση και αποδοχή του συναισθήματος αυτού. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να είναι ήρεμος και να ζει πραγματικά τη ζωή του. Ναι, η Ηλέκτρα πιστεύει ότι μόνο έτσι θα ελευθερωθεί. Διψάει για αίμα και εκδίκηση. Είναι η μόνη λύση και η μόνη λύτρωση γι’ αυτήν. Σε αυτό το έργο κυριαρχούν και τα δύο συναισθήματα: Το μίσος για τη μητέρα της και η απέραντη αγάπη για τη μητέρα της. Τα έχει και τα δύο μέσα της. Απλά υπερτερεί το μίσος και όλο αυτό καταλήγει στον απόλυτο ψυχαναγκασμό και αυτοκαταστροφή.
Τι σε κάνει να αισθάνεσαι ελεύθερη; Ποια εσωτερική διαδικασία;
Η αλήθεια και η ειλικρίνεια. Είναι απαραίτητες για μένα και ζητώ το αντίστοιχο από τους άλλους. Θέλω να μπορώ να εκφράζω ελεύθερα αυτό που νιώθω και αισθάνομαι, ανεξάρτητα από το αν θα στενοχωρήσω ή θα πληγώσω κάποιους. Η αλήθεια είναι σκληρή, αλλά λυτρωτική. Μετά από αυτήν νιώθεις ελεύθερος. Δεν έχεις τύψεις ή «πίσω κείμενο». Έχω δουλέψει πολύ με τον εαυτό μου και συνεχίζω να δουλεύω• πιστεύω ότι αυτή είναι μία συνεχής διαδικασία και δοκιμασία εσωτερικής εξέλιξης.
Πιστεύεις ότι ζούμε σε μια εποχή που η ελευθερία είναι μια καθαρή, ανόθευτη αξία;
Υπάρχουν πολλές μορφές ελευθερίας. Αν μιλάμε για την ατομική ελευθερία, είναι ανόθευτη αφού έχουμε τη δυνατότητα να δρούμε κατά βούληση. Ο άνθρωπος είναι ελεύθερος, όσο αποφασίζει ο ίδιος να είναι. Αν θέλει κάποιος να είναι ελεύθερος, πρέπει να το διεκδικεί και να μην είναι δέσμιος ή υποταγμένος σε καταστάσεις και συνθήκες που τον καθηλώνουν, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.
Υπό αυτήν την έννοια πώς σχολιάζεις την οικονομική εξάρτηση της χώρας από απανταχού «βοήθειες»;
Ιστορικά η χώρα μας διατήρησε την αυτοκυριαρχία της παρ’ όλες τις δύσκολες περιόδους που πέρασε. Σε φάσεις ύφεσης καλείται ο κόσμος να σκεφθεί, να δημιουργήσει. Είμαι φύσει αισιόδοξος άνθρωπος. Έχουμε περάσει δυσκολότερες φάσεις και διατηρήσαμε την αυτοκυριαρχία μας. Θεωρώ ότι αυτό θα συνεχιστεί και τώρα.
Πηγή : Tospirto