«Φοβάμαι… ότι υποτιμάμε τα απλά και αυτονόητα. Ελπίζω… να έχω χιούμορ και στα δύσκολα».
Η Χριστίνα Μαξούρη είναι μια ηθοποιός σπάνιου σκηνικού ήθους που ανακαλύψαμε σχετικά πρόσφατα μέσα από τις «Παραλογές» του Γιάννη Καλαβριανού, κι από τότε τη λατρέψαμε. Η σπαρακτική της ερμηνεία στα παραδοσιακά τραγούδια της παράστασης δεν ήταν καθόλου τυχαία, αφού έχει ασχοληθεί χρόνια με το ρεμπέτικο. Δύο φορές υποψήφια για το βραβείο «Μελίνα Μερκούρη», φέτος, ξεχώρισε ως Αστέρω στην «Γκόλφω» του Νίκου Καραθάνου στο Εθνικό. Με αυτήν ετοιμάζεται να κατέβει στην Επίδαυρο τον Αύγουστο, αλλά νωρίτερα από αυτήν, κλήθηκε να ανταπεξέλθει σε ακόμη μια θεατρική πρόκληση. Να ερμηνεύσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» που σκηνοθέτησε -για πρώτη φορά- η Μαρία Πρωτόπαππα στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Άκουσα… το «Φτωχέ διαβάτη» του Τσιτσάνη με την Μπέλλου.
Διάβασα… μια συνέντευξη της Κατερίνας Στανίση στη LIFO.
Μπορώ… να τραγουδώ παντού και όλη μέρα.
Πίστεψα… πολλές φορές στο ένστικτό μου.
Ξέχασα… πόσο αυθόρμητη και άφοβη ήμουν μικρή.
Θύμωσα… που δόθηκε -και επίσημα πια- κοινωνικοπολιτικός χώρος για άσκηση βίας με την πρόφαση της προστασίας και της τάξης.
Θυμήθηκα… τα καλοκαίρια στη Σαντορίνη.
Χαίρομαι… τους ανθρώπους που ξέρουν ότι μαζί μπορούν να καταφέρουν πολλά.
Φοβάμαι… ότι υποτιμάμε τα απλά και αυτονόητα.
Ελπίζω… να έχω χιούμορ και στα δύσκολα.
Πηγή : Tospirto