Home Θέατρο Συνέντευξη: Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Ιωάννα Παππά

Συνέντευξη: Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Ιωάννα Παππά

0

Οι δύο πρωταγωνιστές σε μία άκρως αποκαλυπτική συνέντευξη.

Πρωταγωνιστές στον οδυνηρό, αλλά όμορφο κόσμο του «Άμλετ». Ο Τάσος Ιορδανίδης και η Ιωάννα Παππά παίζουν με τον πόνο, την απελπισία, αλλά και τη λύτρωση. Μιας διαχρονικής ιστορίας που εδώ λέγεται με τρόπο διαφορετικό, μέσα από μία πανέξυπνη ανάγνωση του σκηνοθέτη Λεβάν Τσουλάτζε που παρουσιάζεται στο θέατρο «Άνεσις». Αυτός ο «Άμλετ» έχει σκοτάδι, φωτιά, χιούμορ, έρωτα και ηθοποιούς που σε γονατίζουν με το ταλέντο τους. Για όλα αυτά που γίνονται, για αυτά που έρχονται, για τις κακές κριτικές, για τις καλές συνεργασίες και για όσα έχουν αξία… μιλήσαμε. Μετά από άλλο ένα sold out που κατάφερε το έργο του Σαίξπηρ κάποιο βράδυ στην ασφυκτική θεατρική Αθήνα.

Πόσο εύκολη είναι μία τόσο έντονη παράσταση που διαρκεί δυόμισι ώρες; Ποιος είναι ο χρόνος που απαιτείται για να την «βγάλετε από πάνω σας»;
Ιωάννα Παππά: Σε αυτή τη διαδρομή της Οφηλίας η ιστορία κυκλώνει. Ο θάνατος λειτουργεί με έναν λυτρωτικό τρόπο και μου δίνει την ικανοποίηση του τέλους. Ως ηθοποιός φεύγω χωρίς να έχω κάποιο κατάλοιπο ή νιώθοντας το ανεκπλήρωτο της ματαίωσης εξαιτίας του ότι δεν έχει ολοκληρωθεί η ιστορία…η πορεία της. Είναι κάτι που μου έχει συμβεί σε άλλες παραστάσεις. Εδώ ο κύκλος κλείνει- για εμένα…προσωπικά… με την αυτοκτονία. Έχει στηθεί μάλιστα με έναν τρόπο συναισθηματικό, τον τρόπο που προτείνει ο Λεβάν και με τον οποίο επικοινωνώ και συμφωνώ. Αυτό με κάνει και φεύγω αρκετά ανάλαφρη, χωρίς βαρίδια.
Τάσος Ιορδανίδης: Για εμένα δεν είναι καθόλου εύκολο. Έχοντας παίξει σε αρκετές παραστάσεις είναι η πρώτη φορά που σωματικά και πνευματικά δυσκολεύομαι αρκετά, όχι ότι δεν μπορώ να αποβάλλω αυτό που έχει συμβεί αλλά για να μπορέσω να κοιμηθώ πηγαίνουν χαράματα. Ευτυχώς έχω καλούς φίλους και μία καλή σύζυγο που είναι τα δεκανίκια μου σε αυτή την πορεία, μου κάνουν καλή παρέα και με στηρίζουν.

Είσαι αυτός που έχει την ευθύνη για την παράσταση από την θέση του παραγωγού, του θιασάρχη. Πώς νιώθεις για την εμπορική επιτυχία και τη μεγάλη ανταπόκριση του κοινού;
Τάσος Ιορδανίδης: Παίζουμε σε ένα ελεύθερο, ανεξάρτητο, θέατρο ανεβάζοντας ένα από τα πιο δύσκολα έργα του Σαίξπηρ- ίσως το πιο δύσκολο. Η ανταπόκριση του κοινού είναι συγκινητική. Υπάρχει μία δικαίωση λοιπόν εκτός από το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που με κάνει να κοιμάμαι ήσυχος. Την ίδια στιγμή χαίρομαι πάρα πολύ επειδή συνεργάζομαι με τον Λεβάν αλλά και με ηθοποιούς που εκτιμώ, θαυμάζω και σέβομαι. Όλο αυτό που συμβαίνει είναι σημαντικό.

Για την επιλογή του σκηνοθέτη, αλλά και για την παράσταση συνολικά γράφτηκαν και κάποιες κακές κριτικές… πικρόχολες. Αυτό πόσο σας επηρεάζει;
Τάσος Ιορδανίδης: Εμένα με επηρέασαν πάρα πολύ φέτος.
Ιωάννα Παππά: Επί της ουσίας δε μας έχουν επηρεάσει. Ο Τάσος ίσως να πιέστηκε προσωπικά -σε ψυχολογικό επίπεδο- αλλά όλο αυτό δεν είχε αντίκτυπο πάνω στη δουλειά. Είμαστε μία ομάδα που πιστεύει στον σκηνοθέτη. Αν διαφωνούσαμε δε θα μπαίναμε στη διαδικασία να υποστηρίξουμε αυτή την παράσταση. Όταν κάποια στιγμή υπήρξε ένα αρνητικό κύμα δεν μας κατέβαλλε. Ο Τάσος βέβαια φέρνει μία πιο προσωπική ευθύνη και ίσως αντέδρασε διαφορετικά.
Τάσος Ιορδανίδης: Δεν έπαψα ποτέ να πιστεύω στο όραμα του Λεβάν. Στους συναδέλφους, τον εαυτό μου και τη δουλειά που έχουμε κάνει συνολικά. Αυτό που έπαθα –παρορμητικά- ήταν ένα αίσθημα, το αίσθημα της αδικίας που διήρκησε για λίγα 24ωρα.

Δε σε έβαλε σε δεύτερες σκέψεις;
Τάσος Ιορδανίδης: Ποτέ. Ο Λεβάν είναι ένας άνθρωπος με πολύ σημαντικό βιογραφικό που δεν θα μπω στη διαδικασία να το αναλύσω. Το λέω όμως διότι σε μία- δύο κριτικές, διότι τόσες είναι οι πολύ κακές οι υπόλοιπες είναι σχεδόν διθυραμβικές, έγιναν κάποιες παρασπονδίες. Η συνεργασία μας- σε τρία έργα κλασικού ρεπερτορίου- έγινε με εμένα να ηγούμαι χωρίς όμως να είμαι ένα εμπορικό προϊόν ευρέως αναγνωρίσιμο. Ούτε η θεατρική μου πορεία – ίσως- επέτρεπε να υπηρετήσω αυτούς τους ρόλους. Παρ όλα αυτά κάναμε «Λεωφορείο ο Πόθος», «Έγκλημα και Τιμωρία» και τώρα τον «Άμλετ». Για να γίνουν όλα αυτά έπρεπε να υπάρχει ένας πολύ σημαντικός σκηνοθέτης. Αυτός που κατάφερε να γεμίσει ένα ανεξάρτητο – νεοσύστατο – θέατρο, διότι έξι χρόνια είμαι στο «Άνεσις». Συζητάμε για ένα κλασικό ρεπερτόριο που μέχρι πριν από κάποια χρόνια ήταν –ίσως- αποτρεπτικό να ανέβει σε μία ελεύθερη σκηνή. Ο Λεβάν λοιπόν απέδειξε ότι έχει την ικανότητα να έρχεται σε μία πολύ σημαντική επικοινωνία με τον κόσμο, με την «πλατεία». Γι αυτό και δεν έχασα ποτέ την πίστη μου και δεν μπήκα σε δεύτερες σκέψεις.

Για να κλείσουμε το θέμα των κριτικών. Ποιος έρχεται και με ποιο τρόπο κρίνει μία παράσταση;
Ιωάννα Παππά: Σε καμία περίπτωση δεν μπορείς αδικήσεις έναν άνθρωπο που θέλει να κρίνει τον «Άμλετ» αφού είναι ο… «Άμλετ». Μία πολύ ιδιάζουσα περίπτωση, ένα από τα πιο γνωστά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου. Ένα κείμενο που όταν καλείσαι να αναμετρηθείς μαζί του μπορεί να έρθεις αντιμέτωπος με κάθε είδους κριτική. Είναι απολύτως κατανοητό το να μην το δεχτούν κάποιοι. Απο εκεί και πέρα υπάρχουν προτάσεις για κάθε έργο και πιστεύω ότι εδώ γίνεται μία πρόταση, είναι η προσωπική πρόταση του Λεβάν. Στήνεται ένας κόσμος με εξαιρετικό ενδιαφέρον και σε έναν μεγάλο βαθμό έχει απόλυτη επαφή με το κείμενο και το έργο του Σαίξπηρ.

Πόσο επιτρέπεται σε κάποιον να «πειράξει», να πειραματιστεί με ένα τόσο κλασικό έργο;
Ιωάννα Παππά: Στην Ελλάδα ο πειραματισμός – με τέτοιου είδους κείμενα- ήταν ανέκαθεν ένα δύσκολο εγχείρημα. Εδώ όμως δεν πρόκειται για πειραματισμό, για έναν νεωτερισμό που σε τρελαίνει. Είναι μία εποχή που ο κόσμος φοβάται να πάει έξω από τις γραμμές και τα όρια και αυτό κάνει πιο δύσκολο να παρουσιάσεις πράγματα που μπορούν να φέρουν κάτι διαφορετικό. Όμως αυτό δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει.
Τάσος Ιορδανίδης: Δεν πειραματιζόμαστε με τον «Άμλετ», είναι θέμα ανάγνωσης. Σκέψου ότι στην Αγγλία – που είναι ο τόπος του Σαίξπηρ- ο Κένεθ Μπράνα έχει παρουσιάσει μία σύγχρονη εκδοχή του έργου με πρωταγωνιστή τον Τομ Χίντλστον. Αν αυτό θεωρείται κατακριτέο ή βέβηλο τότε ας μην ξαναπαίξει κανείς κλασικά έργα. Ας τα βάλουμε στο μουσείο και να μείνουμε στα αριστουργήματα του παρελθόντος.

Ο αξιόλογος θίασος, οι γνωστοί και αγαπητοί ηθοποιοί έπαιξαν ρόλο στην εμπορική επιτυχία του έργου; Θα πάω να δω την Ζούνη ή τον Λεμπεσόπουλο, για παράδειγμα, όχι μόνο τον «Άμλετ»;
Τάσος Ιορδανίδης: Τον πρώτο μήνα ναι. Ξεκινήσαμε με πολύ δυνατή προπώληση αλλά από τον Οκτώβριο μέχρι σήμερα έχει περάσει ο καιρός και η επιτυχία υπάρχει ακόμα. Η ανταπόκριση οφείλεται στη διαφήμιση που γίνεται από το κοινό. Αυτοί που βλέπουν την παράσταση και μετά μιλάνε για αυτή και την προτείνουν.
Ιωάννα Παππά: Μία παράσταση δεν την κρατάνε τα ονόματα αλλά η ίδια η παράσταση. Το σύνολο είναι που τραβάει το κοινό, η ομάδα και το αποτέλεσμα.

Να κάνω και μία «life style» παρατήρηση. Είδα στο κοινό πολλές παρέες γυναικών. Αυτό έχει να κάνει με την ανταπόκριση που έχει ο Τάσος στις γυναίκες;
Τάσος Ιορδανίδης: Με κολακεύει αυτό που λες αλλά δεν το έχω στο μυαλό μου.
Ιωάννα Παππά: Οι γυναίκες στηρίζουν το θέατρο…γενικώς. Κάποια στιγμή κάναμε τις «Τρεις Αδερφές». Καθόμασταν και μετρούσαμε τους άντρες που ήταν στο κοινό. Έτυχε λοιπόν να παίξουμε σε ένα γεμάτο θέατρο πολλών θέσεων με –μόνο- 6 άντρες. Τώρα στην δική μας περίπτωση είναι αλήθεια ότι υπάρχει ένας γοητευτικός άντρας –πρωταγωνιστής και πιστεύω ότι και αυτό έχει μία σημασία.
Τάσος Ιορδανίδης: Μην ξεχνάμε όμως ότι είμαι ένας παντρεμένος άντρας με παιδιά.

Δεν περνάει από το μυαλό σου να υπηρετήσεις το life style εκτός θεάτρου;
Τάσος Ιορδανίδης: Το μόνο life style που έχω κάνει στην ζωή μου είναι που παντρεύτηκα την Θάλεια Ματίκα που είναι πιο διάσημη από εμένα. Στο θέατρο είμαι και από την στιγμή που δεν πέτυχα τα καλά χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης, όταν βγήκα άρχισαν να φθίνουν τα πράγματα, δεν έκανα κάτι ιδιαίτερο και πετυχημένο τηλεοπτικά για να με μάθει ο κόσμος. Επίσης το πιο life style που έχουμε κάνει από κοινού –με την Θάλεια- ήταν που ντυθήκαμε Τάσος και Γκόλφω στον γάμο μας. Δεν έγινε επί τούτου, δεν το κάναμε για να προκαλέσουμε, απλώς τη ρωτούσαν συνεχώς τι θα φορέσει και σκέφτηκε να τους την φέρουμε.
Ιωάννα Παππα: Ο Τάσος έχει κερδίσει ένα κοινό με τα έργα που έχει παρουσιάσει. Είναι άνθρωποι που τον έχουν αγαπήσει μέσα από το θέατρο.

Εσύ είσαι μία πολύ καλή- θεατρική- ηθοποιός αλλά την ίδια στιγμή κουβαλάς και την χρυσή εποχή της ιδιωτικής τηλεόρασης με αξιόλογες δουλειές. Σου λείπει αυτό;
Ιωάννα Παππά: Πρόλαβα λίγα χρόνια μιας καλής εποχής που μου λείπει για αυτό και απέχω. Μου λείπει επειδή δεν υπάρχει, ούτε για τους ηθοποιούς αλλά ούτε και για τους τηλεθεατές.
Τάσος Ιορδανίδης: Να συμπληρώσω ότι η Ιωάννα έχει κερδίσει πολλά και σημαντικά στο πέρασμα των χρόνων που ίσως να μην τα είχε κατακτήσει αν συνεχιζόταν αυτή η χρυσή εποχή. Έχει καταφέρει θαυμαστά και σεβαστά πράγματα στο θέατρο και είναι μία από τις top πρωταγωνίστριες.

Στο δικό σου κομμάτι. Το ότι είσαι θεατρικός παραγωγός –αυτή την εποχή- σου δίνει ελευθερία επιλογής, σε κάνει πρωταγωνιστή πιο εύκολα;
Τάσος Ιορδανίδης: Είμαι πολύ προσηλωμένος, αφοσιωμένος και συνεπής σε αυτό που κάνω αλλά την ίδια στιγμή και πολύ τυχερός. Στη σχολή αποφάσισα να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου, να κάνω τη δουλειά όπως εγώ ήθελα, όχι όμως για να γίνω πρωταγωνιστής. Ίσως με το μυαλό που έχω σήμερα να μην το τολμούσα, αλλά τότε όρμησα. Ήμουν λοιπόν τυχερός που η πρώτη μου παραγωγή πήγε καλά. Μου έλεγαν ότι είμαι τρελός αλλά τα κατάφερα. Τώρα μου είναι δύσκολο να ασχοληθώ με κάτι που να μην έχω τη συνολική ευθύνη. Το μόνο που δε μπορώ να κάνω είναι να σκηνοθετήσω, το έκανα στο παρελθόν αλλά υπό κάποιες συνθήκες. Είμαι πιο καλός στο να εκτελέσω ένα σκηνοθετικό όραμα, αλλά η καλλιτεχνική εποπτεία είναι κάτι που θέλω, το σαρκίο μου δεν θα άντεχε το αντίθετο. Δύσκολο και απαιτητικό αλλά όταν πηγαίνουν καλά τα πράγματα υπάρχει μεγάλη ικανοποίηση.

Σου έβγαλε υπεροψία και αλαζονεία όλο αυτό; Έγινες το μεγάλο αφεντικό;
Τάσος Ιορδανίδης: Όχι.
Ιωάννα Παππά: Είναι θέμα νοοτροπίας και χαρακτήρα. Ο Τάσος δεν μπορεί να συμπεριφερθεί αλαζονικά και περίεργα. Εδώ μέσα είμαστε όλοι φίλοι και το κλίμα που υπάρχει είναι εξαιρετικό, δεν το λέω για να το πω. Νιώθουμε κομμάτι αυτού που συμβαίνει- δεν είμαστε απλώς εργαζόμενοι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να θέλουμε να πάει πολύ καλά η δουλειά και να λειτουργήσουν όλα σωστά.

Είναι εύκολες οι καλές σχέσεις και συνεργασίες;
Ιωάννα Παππά: Δεν είναι πάντα εύκολες. Έχει να κάνει με αυτό που λένε «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι». Τα προβλήματα ξεκινούν από τον σκηνοθέτη και τον παραγωγό. Είναι αυτοί που ηγούνται, αυτοί που –από την θέση που κατέχουν- δίνουν τον χαρακτήρα στα πράγματα. Δεν έχουν το 100% της ευθύνης, φταίνε και οι άλλοι, αλλά αυτοί δίνουν το πρόσταγμα.

Και τα μελλοντικά σχέδια;
Τάσος Ιορδανίδης: Υπάρχει η σκέψη, μετά τον «Άμλετ», να κάνουμε τους «Άθλιους» του Ουγκώ με τον Λεβάν.

Και ο θίασος;
Τάσος Ιορδανίδης: Πρωτίστως δε θα θέλαμε να χωρίσουμε με την Ιωάννα αφού είναι η γυναίκα που έχω ερωτευθεί καλλιτεχνικά. Επίσης έχουμε μιλήσει με το Βασίλη Μπισμπίκη για να κάνει τον Γιάννη Αγιάννη αλλά όλα είναι… συζητήσεις.

Μιας και είπες για τον καλλιτεχνικό σου έρωτα… Για τον προσωπικό τι έχεις να πεις;
Τάσος Ιορδανίδης: Η Θάλεια είναι ένας άνθρωπος με συγκροτημένο μυαλό, έντονα συναισθηματική και είναι και ένας άνθρωπος με μεγάλη ακεραιότητα. Μου αρέσει που είναι η μητέρα των παιδιών μου, μου αρέσει η καθημερινότητα που μοιραζόμαστε και το ότι κάνουμε την ίδια δουλειά με αποτέλεσμα να ακούει και να με συμβουλεύει…να καταλαβαίνει. Γενικώς μια χαρά.

Εσύ Ιωάννα;
Ιωάννα Παππά: Μπορεί να μην έχω παντρευτεί και να μην έχω παιδιά αλλά είμαι πολύ καλά.

Τι σε κερδίζει σε μία σχέση;
Ιωάννα Παππά: Η καλή επικοινωνία και ο σεβασμός

Και εκτός από την καλλιτεχνική συνύπαρξη με τον Τάσο τι άλλο θα κάνεις επαγγελματικά;
Ιωάννα Παππά: Θα επαναλάβω για λίγες παραστάσεις το «Μόνον της Ζωής του Ταξείδιον» στο θέατρο Τζένη Καρέζη, ξεκινάει στις 15 Ιανουαρίου. Είναι μία παράσταση που θα υπάρχει όποτε προκύπτει αφού είναι ένα κείμενο που αξίζει να παρουσιάζεται. Απλώς πρέπει να συνδυάζεται με χώρους και με χρόνους. Όποτε βρίσκω την ευκαιρία και την αντοχή θα το κάνω. Είναι ένας μονόλογος που αγαπάω πάρα πολύ.

Πηγή : tospirto