Μιλάει στο www.tospirto.net για τη δημοκρατία, την κακή διαχείριση της εξουσίας, την ιστορία και το ποιοι τη γράφουν, τον κόσμο των ανδρών, την τρέλα των επαναστάσεων…
Η Μαρία Ναυπλιώτου βγαίνει άρον-άρον από τις πρόβες. Αλλά παρότι έχει συμπληρώσει ήδη μερικές ώρες δουλειάς και σίγουρα την περιμένουν άλλες τόσες μέχρι το βράδυ, μοιάζει ολόδροση. Και είναι ωραία όπως πάντα. «Άραγε είναι πάντα τόσο ωραίες οι επαναστάσεις, όσο εσείς;», τη ρωτάμε. «Θα ΄πρεπε να είναι», απαντά η ηθοποιός που ενσαρκώνει τη (γαλλική) Επανάσταση, στο συγκλονιστικό έργο του Γκέοργκ Μπίχνερ, το οποίο σκηνοθετεί ο Στάθης Λιβαθινός, στη «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών» του Ιδρύματος Ωνάση. Κι έτσι καθώς από τα παράθυρα του μοντέρνου κτιρίου της Συγγρού μπαίνει ο ήλιος, εμείς μιλάμε για σκοτεινές μέρες που κάπως μοιάζουν σε εκείνη την εποχή, όταν Δαντόν και Ροβεσπιέρος, εκπροσωπώντας διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες, πάλευαν για την επικράτησή τους, ενώ ο κόσμος γύρω τους κατέρρεε.
Πηγή : Tospirto