Το ραντεβού μας ήταν στη Σφενδόνη, τη θεατρική της βάση εδώ και πολλά χρόνια. Η Άννα Κοκκίνου ήταν ήδη εκεί, αρκετή ώρα νωρίτερα, επιβλέποντας τις σκηνικές αλλαγές που
θα γίνουν φέτος στο «Λα Πουπέ»
Το ραντεβού μας ήταν στη Σφενδόνη, τη θεατρική της βάση εδώ και πολλά χρόνια. Η Άννα Κοκκίνου ήταν ήδη εκεί, αρκετή ώρα νωρίτερα, επιβλέποντας τις σκηνικές αλλαγές που
θα γίνουν φέτος στο «Λα Πουπέ», το μονόπρακτο θεατρικό έργο του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη. Τσάι και παξιμαδάκια ήταν η εισαγωγή σε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση για τον κόσμο
της εύθραυστης Ρίκας, μιας ράφτρας που ζει φτιάχνοντας φορεματάκια για κούκλες και μικρά κορίτσια. Για μία ακόμη φορά, μόνη της πάνω στη σκηνή, ερμηνεύει την αφράτη
πενηντάρα που της αρέσουν τα γλυκά και το τραγούδι και μας μιλά για τον τρίτο χρόνο παραστάσεων στην Αθήνα αλλά και τη δύναμη που της έδωσε η τεράστια επιτυχία του «Λα
Πουπέ» τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο στη Θεσσαλονίκη. Ένα απαισιόδοξο παραμύθι με προφανείς αντανακλάσεις στη σημερινή ελληνική πραγματικότητα παίρνει ξανά θέση στο
βατήρα για τη νέα θεατρική του εκκίνηση.
Είπε μεταξύ άλλων:
«Μας ξεπερνάνε οι δυσκολίες, αλλά το τραγούδι και το χιούμορ βοηθούν».
«Να μην ξεχνάμε τη χαρά που είναι δικαίωμα».
«Ένα έργο για να το διαλέξω πρέπει να με αγγίζει, να κάνει πιο διορατικό το βλέμμα».
«Δεν είναι εύκολο να παίζεις μόνος σου. Μου αρέσει να παίζω με άλλους ηθοποιούς».
«Οι μονόλογοι είναι μια εμπειρία».
«Η κρίση αξιών υπήρχε χρόνια, μόνο που δεν χρειάστηκε να την αντιμετωπίσει κανείς τόσο βίαια όπως τώρα».
Πηγή : Tospirto