Δύο παραστάσεις του παρουσιάζονται στις σκηνές του θεάτρου του Νέου Κόσμου.
Ο Παύλος Μάτεσις είναι ένας συγγραφέας που αναμφίβολα εμπνέει τον κόσμο του θεάτρου, γι΄αυτό και κάθε χρόνο βλέπουμε επί σκηνής δραματοποιημένα μυθιστορήματά του και θεατρικά του. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή Αθηνών, ενώ είχε και πτυχίο βιολιού. Στο λογοτεχνικό προσκήνιο εμφανίστηκε το 1967 με το θεατρικό έργο «Η τελετή», το οποίο ανέβηκε στο Θέατρο Νέας Ιωνίας του Γιώργου Μηχαηλίδη, ενώ ευρύτερα γνωστός έγινε με το μυθιστόρημά του «Η μητέρα του σκύλου».
Αυτήν την περίοδο στο θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζονται δύο παραστάσεις βασισμένες σε έργα του.
Στο Δώμα, η ομάδα 4Frontal συνεχίζοντας την αναζήτηση της σκηνικής αναπαράστασης ενός λογοτεχνικού κειμένου παρουσιάζει μία παράσταση βασισμένη στον «Μύρτο». Σκηνοθετεί ο Θανάσης Ζερίτης και παίζουν οι: Χρηστίνα Γαρμπή, Σταύρος Γιαννουλάδης, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Γιώργος Κισσανδράκης, Χάρης Κρεμμύδας
Υπόθεση: Το 1939, σε μια ελληνική κωμόπολη, ο Μύρτος, οκτώ χρόνων, κοιμάται εκ γενετής. Απέναντί του, η ευυπόληπτη οικογένεια Γαβριήλ.
Προύχοντες και φορείς της ανώτερης κοινωνικής τάξης. Φαινομενικά καθωσπρέπει αλλά ουσιαστικά «λοιμών καθέδρα», όπως τους αποκαλούν οι απέναντι, που παρακολουθούν ηδονοβλεπτικά κάθε τους κίνηση. Μια κόρη ανάπηρη εκ γενετής, ονόματι Περσεφόνη, μια μάνα που θεωρεί ότι η ασχήμια είναι αμάρτημα και προσπαθεί να καλύψει ό,τι δεν είναι σύμφωνο με τις κοινωνικές επιταγές, ένας πατέρας επιρρεπής στη μοιχεία και τη βία, ένα νεαρό κορίτσι που γίνεται μήλον της έριδος ως φορέας της απόλυτης σεξουαλικότητας, ένας εικοσάχρονος που δεν τον αφήνουν να ενηλικιωθεί, ένα ζευγάρι υποτακτικών –βουβοί θεατές των εγκλημάτων των αφεντικών τους, μια νεαρή υπηρέτρια που της σκοτώνουν το νόθο παιδί της, ένας ευνούχος υποτακτικός που παλεύει να καλύψει τις «βρωμιές» τους, πριν γίνουν εφιάλτης.
Ο Μύρτος ξυπνά σ’ ένα λογοτεχνικό σύμπαν που επαναπροσδιορίζει την έννοια της ενοχής, της κακίας και της αμαρτίας.
Στον Κάτω Χώρο, η bijoux de kant σε μια διαρκή αναμέτρηση με το ερώτημα «τι είναι νεοελληνικό έργο σήμερα» συναντά για δεύτερη φορά τον Άκη Δήμου, μετά το «Όσα η Καρδιά μου στην Καταιγίδα» στο Θέατρο Τέχνης το 2016, με το νέο έργο «Τα Δάση στα Γόνατα» (διαβάστε εδώ την κριτική).
Με αφετηρία ένα επεισόδιο από το μυθιστόρημα «Ο Παλαιός των Ημερών» του Παύλου Μάτεσι, ο Άκης Δήμου ιστορεί τη ζωή στην ορεινή Αρκαδία των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα.
Σκηνοθετεί ο Γιάννης Σκουρλέτης και παίζουν οι Αλέκος Συσσοβίτης, Πηνελόπη Τσιλίκα, Γιώργος Κοψιδάς, Ντένης Μακρής
Υπόθεση: Η Οι τέσσερις ήρωες του έργου, ένας περιφερόμενος θαυματοποιός, ένας χωρικός, η γυναίκα του και ένας πλανόδιος θεατρίνος, διατρέχουν ένα παράφορο τοπίο τριγμών που ακροβατεί ανάμεσα στο Χριστιανισμό και την αρχαιολατρεία, αφηγούμενοι, ο καθένας με τον τρόπο του, τους αναβαθμούς και τα στάσιμα της θρησκείας των δαιμονικών θαυμάτων και των «απαγορευμένων» ερώτων. Μυστικισμός, παγανισμός και παραδοξότητα, τα Δάση στα Γόνατα αποτελούν όπως και ο «Παλαιός των Ημερών» μια λιτανεία αλλά και ένα δοξαστικό. Μία τελετουργία ιερής και ερωτικής θεοφαγίας σε ένα τοπίο αρχέγονης μέθεξης.
Πηγή : Tospirto