Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και εμείς ανατρέχουμε στους επί σκηνής ποιητές.
Δύο εξαιρετικά γοητευτικά ποιήματα παρουσιάζονται στην θεατροποιημένη τους εκδοχή αυτήν την περίοδο σε δύο θεατρικές σκηνές της Αθήνας.
Η «Νεολιθική Νυχτωδία στην Κρονστάνδη» του Νίκου Καρούζου – για την οποία ο ποιητής βραβεύεται με το Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο Ποίησης- είναι η αφορμή για την ομώνυμη παράσταση που σκηνοθετεί ο Αρης Μπαλής στο Bios Main (και μάλιστα οι παραστάσεις παρατείνονται έως τις 16 Απριλίου) με τους Δήμητρα Βλαγκοπούλου, Παναγιώτης Εξαρχέας, Βασίλης Μαγουλιώτης, Δήμητρα Μητροπούλου, Ελίνα Ρίζου στους πρωταγωνιστικούς ρόλους.
«Τραυλίζοντας οικουμένη καθώς
η πραγματικότητα χωλαίνει κι όπως
ασπροφωλιάζει η λευτεριά στον άστοργο πάγο
περικαλιόμαστε τη σώτειρα τήξη.
(Να ιδούμε αν η Άνοιξη θα συνδράμει τα όνειρά μας.)»
Πέντε νέοι περί τα 30, σήμερα, σ’ ένα “υπόγειο”, συναληθεύοντας το ποίημα του Νίκου Καρούζου Νεολιθική Νυχτωδία στην Κρονστάνδη και το ίδιο το ιστορικό γεγονός της εξέγερσης των ναυτών της μικρής αυτής νησιωτικής πόλης, μέσα από τους στίχους του ποιητή, οικοδομούν τη δικιά τους “εξακτινωτική” Κρονστάνδη. Αδυνατώντας να δεχτούν τον κυρίαρχο Λόγο που θέλει να συνθλίψει την ύπαρξή τους και με μόνη γνώση τους την απέραντη επιθυμία για κατάφαση απέναντι στη Ζωή, αναμένουν να ιδούν αν η Άνοιξη θα συνδράμει τα όνειρά τους.
Παράλληλα, στο Θέατρο “Φούρνος”, παρουσιάζεται εκ νέου η «Ισμήνη» του Γιάννη Ρίτσου με την Μαριάνθη Σοντάκη στο ρόλο της Ισμήνης σε σκηνοθεσία Βασίλη Νικολαϊδη. Η συγκεκριμένη παράσταση πρωτοπαίχτηκε, με μεγάλη επιτυχία, στον ίδιο χώρο, την Άνοιξη του 2016. Η «Ισμήνη», ο ποιητικός μονόλογος του Γιάννη Ρίτσου είναι μέρος της συλλογής «Τέταρτη Διάσταση»(1956-1972). Δικαίως τα κείμενα αυτά θεωρούνται από τα σημαντικότερα του Ποιητή.
Η «Ισμήνη» είναι ένα συγκλονιστικό σχόλιο του συγγραφέα πάνω στην “Αντιγόνη”, μέσα από τη ματιά της επιζώσης αδελφής της τραγικής ηρωίδας. Ανατρεπτικό κι “αιρετικό” κείμενο, μας δείχνει την “άλλη όψη” των πραγμάτων, παρουσιάζοντας μιαν άλλη αλήθεια και μιαν άλλη διάσταση του γνωστού μύθου…Η φθορά, ο θάνατος, ο ανομολόγητος έρωτας, το καθήκον, η ματαιοδοξία της δόξας, οι χαμένες ζωές, η ματαιότητα της εξουσίας, είναι μερικά μ’ονο από τα θέματα που εκφράζονται ανάγλυφα και μέσα απο εξαίσιες εικόνες, δίνοντας στο κείμενο μια ιδιαίτερη ζωντάνια και θεατρικότητα.
Τελικά μέσα από το έργο αυτό του Ρίτσου η Ισμήνη αναδεικνύεται σε τραγική ηρωίδα, μέσα από την αδυναμία της να ζήσει όπως θα επιθυμούσε, σε συμφωνία με την προσωπική της κοσμοθεωρία.
Πηγή : Tospirto