Η εμβληματικη ταινια του Μιχαλη Κακογιαννη «Ηλεκτρα» ειναι η πρωτη ταινια που θα προβληθει στην Επιδαυρο
«Δε δοκίμασα να αναδημιουργήσω την Ηλέκτρα μέσα στο χρόνο, αλλά να τη γυμνώσω από το χρόνο»
Μια ταινία ορόσημο για τον ελληνικό κινηματογράφο θα είναι η πρώτη που θα προβληθεί στην Επίδαυρο, στο Μικρό Θέατρο στις 30 Ιουνίου, ως αποτέλεσμα της συνεργασίας του Φεστιβάλ Θερινού Κινηματογράφου της Αθήνας (8th Athens Open Air Film Festival) με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου.
Πρόκειται για την Ηλέκτρα του Μιχάλη Κακογιάννη, μια παραγωγή της Φίνος Φιλμ, με μουσική του Μίκη Θεοδωράκη και σκηνικά του Σπύρου Βασιλείου. Η Ηλέκτρα γυρίστηκε στην Κερατέα Αττικής και όπως έλεγε ο Κακογιάννης «Δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί που παίζουν στην ταινία. Παίζουν και οι στριφτόκλωνες παλιές ελιές, οι βράχοι και το ξερό χώμα. Τότε και τώρα υπήρχαν και θα υπάρχουν ως στοιχεία της γης μας».
Στην ταινία του ρόλους υποδύονται η Ειρήνη Παππά (Ηλέκτρα), Γιάννης Φέρτης (Ορέστης), Αλέκα Κατσέλη (Κλυταιμνήστρα), Μάνος Κατράκης, (διδάσκαλος), Νότης Περγιάλης (χωρικός-σύζυγος της Ηλέκτρας), Τάκης Εμμανουήλ (Πυλάδης), Θεανώ Ιωαννίδου (κορυφαία του χορού), Θεόδωρος Δημήτριεφ (Αγαμέμνων), Φοίβος Ραζής(Αίγισθος).
Η Ηλέκτρα έχει πάρει τη θέση της στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου ως υπόδειγμα μεταφοράς μιας αρχαίας τραγωδίας στην οθόνη. Ο Κακογιάννης ο οποίος μετέφρασε την τραγωδία του Ευριπίδη μεταφέρει τη δράση στην ανοιχτή φύση, στην αγροτική και απλοϊκή επαρχία, παρέχοντας με αυτόν τον τρόπο τον πρώτο λόγο στον κινηματογραφικό φακό, απαλλαγμένο από τα σκηνικά μιας παράστασης. Ο φακός συλλαμβάνει και αναδεικνύει τα καιρικά φαινόμενα ως φυσικό φόντο, τη μέρα, τη νύκτα, τα σύννεφα, τον αέρα που, πέρα από τις εναλλαγές που δημιουργούσαν στο τοπίο-σκηνικό, μπορούσαν να τονίζουν κατά περίπτωση και τα συναισθήματα των ηθοποιών.
«Δε δοκίμασα να αναδημιουργήσω την Ηλέκτρα μέσα στο χρόνο, αλλά να τη γυμνώσω από το χρόνο. Δεν αναζήτησα δεσμούς ανάμεσα στην αρχαία και τη σύγχρονη Ελλάδα με βάση την ομοιότητα, αλλά την ουσιώδη ταυτότητα – περισσότερο τη συνέχεια της ζωής παρά την απλή επιβίωση. Με αυτή την έννοια, η ταινία οφείλει σχεδόν τα πάντα σ’ αυτό το κομμάτι της σημερινής Ελλάδας που μοιάζει διαχρονικό», έλεγε ο Κακογιάννης.
Η Ηλέκτρα προβλήθηκε σε ατμόσφαιρα μυσταγωγίας στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 1962 και χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως το αριστούργημα του Μιχάλη Κακογιάννη, μία πνευματική γέφυρα ανάμεσα στον αρχαίο και το σύγχρονο κόσμο. Την ίδια χρονιά η ταινία προβλήθηκε στο Φεστιβάλ των Καννών και το κοινό χειροκροτούσε επί 10 λεπτά. Για τον Κακογιάννη επινοήθηκε το βραβείο καλύτερης μεταφοράς-διασκευής. Η Διεθνής Ένωσις Νέων την ανακήρυξε καλύτερη ταινία του Φεστιβάλ και η Ανωτάτη Τεχνική Επιτροπή του Γαλλικού Κινηματογράφου την ξεχώρισε για την εξαιρετική ηχητική επένδυση. Η πορεία της Ηλέκτρας ήταν διεθνής και διθυραμβική με πληθώρα διακρίσεων, που κατέληξαν σε υποψηφιότητα για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.
Φεβρουαρίου 28, 2018 Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2018
Με τη δημιουργική προσπάθεια του Μιχάλη Κακογιάννη, ο ελληνικός κινηματογράφος άλλαξε σελίδα και το σημαντικότερο, απόκτησε ποιότητα σε μια εποχή κατά την οποία κυριαρχούν οι αισθηματικές ταινίες και οι κωμωδίες. Αφήνει έτσι μια σημαντική παρακαταθήκη και σημείο έμπνευσης για τους νεότερους σκηνοθέτες και δημιουργούς ανάλογων έργων. Η ταινία είναι ένας πραγματικός άθλος με τα λιγοστά τεχνικά μέσα που διέθεταν οι τεχνικοί του κινηματογράφου στη συγκεκριμένη εποχή. Και φυσικά δε θα μπορούσε κανένας να παραλείψει την παρουσία της Ειρήνης Παππά, την κυριαρχία του προσώπου και των χαρακτηριστικών της, τα μεγάλα μάτια και τα τονισμένα φρύδια της που υπογραμμίζουν τη μεταμόρφωσή της από μια καταδιωγμένη πριγκίπισσα που μοιάζει με αγόρι σε ένα εκδικητικό πλάσμα χθόνιας δύναμης και ενέργειας. Ο Κακογιάννης θα συνεχίσει την ενασχόλησή του με τις τραγωδίες του Ευριπίδη με τις κινηματογραφικές διασκευές των «Τρωάδων» και της «Ιφιγένειας».
Συνολικά κέρδισε περισσότερες από 24 τιμητικές διακρίσεις και βραβεία. Οι κριτικές της ταινίας υπήρξαν ενθουσιώδεις και με θετικά σχόλια αναφέρθηκαν στο συγκεκριμένο έργο του Κακογιάννη οι «New York Times», που θεωρούν την «Ηλέκτρα» «εκθαμβωτική εκμετάλλευση του κινηματογραφικού μέσου που μετουσιώνει το χρυσάφι της προφορικής ποίησης σε μια άλλη μορφή τέχνης».
Για τη «Le Monde» το συνολικό έργο «ήταν ένα εκπληκτικό κατόρθωμα, μια ταινία συγκλονιστική, που βγάζει από τον καθένα μας ό,τι καλύτερο έχει μέσα του». Ο Ευγένιος Ιονέσκο αποθέωσε την ταινία στη Le Figaro γράφοντας πως είναι η ωραιότερη που έχει δει ποτέ, ενώ τα βραβεία που απέσπασε σφραγίζουν αφοπλιστικά την ποιότητα μιας δημιουργίας που δεν αποτελεί το κινηματογραφικό ανέβασμα ενός θεατρικού έργου, αλλά μετουσιώνει την τραγωδία σε κινηματογραφική κάθαρση.
Τα βραβεία της ταινίας
3 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1962 (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α’ γυναικείου ρόλου).
Βραβεία Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α’ γυναικείου ρόλου, β’ γυναικείου ρόλου, β’ ανδρικού ρόλου και μουσικής).
2 βραβεία στο Φεστιβάλ των Καννών 1962 (κινηματογραφικής μεταφοράς και ηχητικής επένδυσης).
Αργυρή Δάφνη στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου 1963.
Ειδικό Βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ακαπούλκο 1962.
Δίπλωμα Αξίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Εδιμβούργου 1962.
Βραβείο Femina στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βελγίου 1963.
Υποψήφια για όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας 1963.
Βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ της Διεθνούς Ένωσης Νέων Γαλλίας.
2 βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αμβέρσας 1964 (κριτικής επιτροπής και κινηματογραφικού τύπου).
Βραβείο καλύτερης ταινίας από τους αντιπροσώπους διεθνούς τύπου στο Φεστιβάλ Βαλκανικού Κινηματογράφου 1964.
Πηγή : culture.gr