Home Θέατρο Είδα τον «Μικρό Πρίγκηπα και το Ρόδο του» σε σκηνοθεσία Θοδωρή Τσαπακίδη

Είδα τον «Μικρό Πρίγκηπα και το Ρόδο του» σε σκηνοθεσία Θοδωρή Τσαπακίδη

0

Μια παράσταση-ύμνος στην αγάπη και τον έρωτα.

Ο «Μικρός Πρίγκηπας» του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ είναι ένα βιβλίο που το αγαπώ ολοένα και περισσότερο, όσο μεγαλώνω. Διακρίνω και κατανοώ κάθε φορά διαφορετικά πράγματα, βαθύτερα από την προηγούμενη φορά, μεγαλειώδεις και ταυτόχρονα τόσο απλές έννοιες. Οι υπέροχα εικονογραφημένες, από τον Σαιντ Εξυπερύ, εικόνες δημιουργούν την αίσθηση ότι πρόκειται για μια παιδική ιστορία, αλλά στην ουσία αφορά στο αιώνιο παιδί που κρύβουμε (ή θα έπρεπε να κρύβουμε) όλοι μέσα μας.

Η παράσταση «Ο μικρός πρίγκηπας και το ρόδο του» ήρθε να προσθέσει ένα ακόμα λιθαράκι στην υπέροχη αυτή ιστορία. Φωτίζοντας μια διαφορετική οπτική της ζωής και του έργου του Σαιντ Εξυπερύ, μέσα από την αλληλογραφία με την αγαπημένη του σύζυγο, Κονσουέλο, αλλά κυρίως μέσα από τα τόσο ποιητικά και λυρικά λιμπρέτα-ποιήματα των Ελπίδα Τοπάλογλου και Θοδωρή Τσαπακίδη.
Παρασκευή βράδυ, στην ανοιξιάτικη Αθήνα. Η νύχτα μόλις έχει πέσει και οι δρόμοι της πρωτεύουσας μυρίζουν γιασεμί ανακατεμένο με άνθη νερατζιάς. Μια ομάδα ανθρώπων, μεσούσης της τόσο άχαρης και προσκολλημένης στο ‘σήμερα’ προεκλογικής περιόδου, είμαστε συγκεντρωμένοι και περιμένουμε να ανέβουμε στον 5ο όροφο της πολυκατοικίας που βρίσκεται στην Βασ. Σοφίας, στο θρυλικό διαμέρισμα των Άγγελου και Λητούς Κατακουζηνού. Μέσα στο διαμέρισμα-μύθος, όπου η γνωστή γενιά του ’30 διασκέδασε, συζήτησε, αντάλλαξε απόψεις είναι τοποθετημένη η δράση της όπερας δωματίου που σκηνοθέτησε και έπλασε με περισσή μαεστρία ο Θοδωρής Τσαπακίδης. Ο Αντουάν και η Κονσουέλο ξεδιπλώνουν μπροστά μας, μέσα από τις επιστολές τους, την βαθιά αγάπη που τρέφει ο ένας για τον άλλον, τις ανησυχίες τους, τους φόβους τους. Ταυτόχρονα, ο Αντουάν μοιράζεται στις επιστολές αυτές την πηγή της έμπνευσής του για διάφορα σημεία του μυθιστορήματός του. Η αληθινή επιστολογραφία του ζευγαριού, συνδυασμένη με την ποιητική και τόσο ταιριαστή στην πρωτότυπη ιστορία μουσική όπερα, μαγεύει το κοινό. Σε αυτό συντελεί η συνοδεία του πιάνου (σε πρωτότυπη μουσική της Βέρας Χατζηπαπά) που με τις νότες μας ταξιδεύει στο «εκεί» και το «τότε» του Αντουάν και της Κονσουέλο Σαιντ Εξυπερύ.

Καθώς παρακολουθώ αυτή την παράσταση που αποτελεί ύμνο στην αγάπη και τον έρωτα, το βλέμμα μου πλανιέται στον μαγευτικό χώρο του διαμερίσματος. Στο βάθος, υπάρχουν δύο πίνακες ζωγραφικής του ζεύγους Κατακουζηνού, οι οποίοι απεικονίζουν ένα ερωτευμένο ζευγάρι να είναι αγκαλιασμένο και να φιλιέται. Η επαφή αυτή που αποδίδει τόσο γλαφυρά τον έρωτα και αποτυπώνεται στους δύο πίνακες αποτελεί το πλέον κατάλληλο σκηνικό για την παράσταση που λαμβάνει χώρα μπροστά τους. Ταυτόχρονα, η σωματική επαφή που απεικονίζουν οι πίνακες κάνει ακόμα πιο μεγάλη την απόσταση που χώρισε το ζεύγος των Σαιντ Εξυπερύ, αρχικά λόγω του πολέμου και αργότερα εξαιτίας του αεροπορικού δυστυχήματος του Αντουάν.
Τελειώνοντας αυτή η παράσταση-μυσταγωγία, βγαίνω στη βραδινή Αθήνα και νιώθω ανάλαφρη, ερωτευμένη με τη ζωή, αναζωογονημένη. Μου μοιάζει παράδοξο καθώς το σκέφτομαι, αφού μόλις παρακολούθησα μια παράσταση ενός αληθινού και άδοξου έρωτα (των Σαιντ Εξυπερύ), μέσα στον οίκο ενός τόσο αγαπημένου ζευγαριού που έχει πλέον χαθεί (των Κατακουζηνών). Ο έρωτας και η αγάπη όμως λειτουργούν σαν ελιξήριο για τη ζωή, τροφοδοτώντας για πάντα τους ζωντανούς. Άλλωστε, όπως τραγουδούν στο τέλος οι ήρωες αυτής της όπερας,
Μια καρδιά ανοίγει πάλι
σαν τριαντάφυλλο μεγάλη
μόνο έτσι βλέπει καθαρά
όχι απ’ τα μάτια μοναχά*

*«Ο Μικρός Πρίγκηπας και το ρόδο του: Τα τραγούδια». Ένα μιούζικαλ δωματίου. Έλενα Τοπάλογλου-Θοδωρής Τσαπακίδης

Πηγή : Tospirto