Όλα είναι εδώ: και ο κλασικός ήρωας, και η δεξιοτεχνία, και το νεοϋορκέζικο σκηνικό του. Τι πήγε στραβά; Σίγουρα ο Νίκολας Κέιτζ δεν είναι Ρόμπερτ ντε Νίρο. Επίσης, είχαν περάσει δύο δεκαετίες και κάτι από τότε που ο Πολ Σρέιντερ έγραψε το σενάριο του «Ταξιτζή». Είναι ο κύριος λόγος που ο ψυχολογικά ασταθής ήρωας δεν συναντιέται ποτέ με το συλλογικό αμερικανικό ψυχισμό, αποπνέοντας έναν κοινωνικό αυτισμό που σε αφήνει αδιάφορο.
Αφιέρωμα στον MARTIN SKORTEZE Σταυροδρόμια της Ψυχής (Bringing out the Dead, 1999)
RELATED ARTICLES