Οι ταξιτζήδες, οι μποξέρ και οι γκάνγκστερ που σε όλο το σκορσεζικό έργο ακολούθησαν μια διαδρομή πτώσης για να απαλλαγούν από τις αμαρτωλές ενοχές τους δίνουν τώρα τη θέση τους στον θεάνθρωπο, απόλυτο εκφραστή της έννοιας της θυσίας και της διά της νίκης. Ο Νίκος Καζαντζάκης βάζει την υπαρξιστική διάσταση στο θείο δράμα, ο Πίτερ Γκάμπριελ συνθέτει ένα από τα καταπληκτικότερα σάουντρακ του σύγχρονου σινεμά και ο Σκορσέζε σκηνοθετεί μοναδικά τη μάχη του θεϊκού με το ανθρώπινο, της επιθυμίας με το χρέος και του πνεύματος με τη σάρκα.