Από τα ευτυχέστερα one man show της σύγχρονης Ελλάδας που δεν χαμπαριάζει από καθεστηκυίες τάξεις, ιερές αγελάδες και νεοελληνική γκρίνια.
Η δημοφιλία, λένε, είναι κάτι που κατακτιέται πολύ εύκολα· το δύσκολο είναι να την κρατήσεις, άπαξ και σου κάτσει… Τα δέκα πρόσωπα του ημεδαπού «καλλιτεχνικού γίγνεσθαι» που προκρίναμε για τη λίστα με τους «Βέλτιστους αβλεπή» είναι, βέβαια, αυταπόδεικτα δημοφιλείς –κάποιοι επί δεκαετίες ολόκληρες. Εκείνο, ωστόσο, που αποτέλεσε το βασικό κριτήριο επιλογής των προσώπων αυτών, είναι μια άλλη παράμετρος που σχετίζεται κάπως με το ταμείο, αλλά και με μια αίσθηση πλατιάς αποδοχής. Πρόκειται, κοντολογίς, για ονόματα που πριν καν διαλαλήσουν τη νέα πραμάτεια τους, έχουν ήδη κάνει κατάσταση κι έχουν ψιλοκαπαρώσει τις εισπράξεις, αφού ο κόσμος ούτως ή άλλως πάντα περιμένει με λαχτάρα το επόμενο βήμα τους. Οι «Βέλτιστοι αβλεπή» δεν είναι απλά δημοφιλείς ή πετυχημένοι: είναι εξαργυρώσιμοι άμα τη εμφανίσει στη συνείδηση του κόσμου.
Γιώργος Λούκος, Φεστιβάλ Αθηνών
Από τα ευτυχέστερα one man show της σύγχρονης Ελλάδας που δεν χαμπαριάζει από καθεστηκυίες τάξεις, ιερές αγελάδες και νεοελληνική γκρίνια.
Ακόμη κι αυτός ο… παράφρων, που θα ισχυριστεί ότι προτιμούσε το παλιό Φεστιβάλ Αθηνών –έτσι όπως είχε ξεχειλώσει μες στα χρόνια παρουσιάζοντας ένα γερασμένο miserabile visu θέαμα χωρίς ραχοκοκκαλιά, νεύρο, κέφι και τίγκα στις αγκυλωμένες ενδοεξυπηρετήσεις– δεν θα αρνηθεί ότι ο θεσμός άλλαξε συθέμελα με τον διορισμό του Γιώργου Λούκου στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή το 2006. Είναι, πασιφανώς, από τα ελάχιστα οφέλη που κληροδότησε η περίοδος Κωστάκη Καραμανλή στην Παλαιοκώσταινα… Χωρίς στιγμή να σταματήσει να ψάχνεται, εντός κι εκτός συνόρων, το κατά Λούκο φεστιβάλ ανοίχτηκε σε νέους αναπάντεχους χώρους της πόλης, κέρδισε ολοσχερώς το νεανικό κοινό κι έφερε πρωτοποριακά θεάματα και μεγάλα ονόματα της διεθνούς σκηνής στην Ελλάδα –ονόματα που τώρα ακτινοβολούν και διχάζουν, όχι last year. Η οργανωτική και καλλιτεχνική πείρα του 60χρονου Λούκου από τη διοίκηση του Μπαλέτου της Λυών και του Φεστιβάλ Καννών, σε συνδυασμό με μια προσωπικότητα καθόλου συμπλεγματική που δεν χαμπαριάζει από καθεστηκυίες τάξεις, ιερές αγελάδες και νεοελληνική γκρίνια, οπισθογράφουν πέντε καλοκαίρια τώρα ένα φεστιβαλικό πρόγραμμα μεστό, ενδιαφέρον και πρωτοπόρο, που όχι μόνο αφουγκράζεται το κοινό, αλλά το εισάγει διαρκώς σε νέα μονοπάτια. Από τα ευτυχέστερα one man show της σύγχρονης Ελλάδας.
Πηγή : Tospirto