«Παλεύουμε να καθιερωθεί το θέατρο μας ως εναλλακτική επιλογή, ως θεατρικό στέκι με απόλυτα λαϊκό προσανατολισμό και βαθιά θεατρική έρευνα και αγάλι-αγάλι το πετυχαίνουμε».
Η θεατρική Ομάδα «Ιδέα» (Κώστας Γάκης, Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής) δημιουργήθηκε το 2012 με στόχο μια νέα προσέγγιση του θεατρικού φαινομένου. Εδώ και έναν περίπου χρόνο απέκτησε τη δική της καλλιτεχνική στέγη, το θέατρο ‘Αλφα.Ιδέα όπου, μετά τις δύο μεγάλες σε Ελλάδα και εξωτερικό επιτυχημένες παραστάσεις «Ρωμαίος και Ιουλιέτα για 2» και «Το Δέντρο του Οιδίποδα», παρουσιάζει ήδη, με τη συμμετοχή ενός εκλεκτού θιάσου, την κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι «Υπηρέτης δύο Αφεντάδων».Το πρόγραμμα της φετινής σεζόν περιλαμβάνει ωστόσο και διάφορες ακόμη ενδιαφέρουσες παραγωγές: από παραστάσεις και συναυλίες έως θεάματα για παιδιά και σεμινάρια. Επικοινωνήσαμε με τα τρία μέλη της δραστήριας αυτής παρέας και σας μεταφέρουμε τις απαντήσεις που έδωσαν στις ερωτήσεις μας.
«Οι ΙΔΕΕΣ έχουν αυτό το σπάνιο γνώρισμα… να πολλαπλασιάζονται», δηλώνετε. Τι εφαρμογή έχει αυτή η φράση όσον αφορά την ομάδα σας;
Αθηνά Μουστάκα: Θα απαντήσω με ένα ποίημα του Χρήστου Λάσκαρη «Επιμένω σ’ έναν άλλο κόσμο. Τον έχω τόσο ονειρευτεί, τόσο πολύ έχω σεργιανήσει μέσα του που πια είναι αδύνατο να μην υπάρχει». Με το εγχείρημα του θεάτρου λοιπόν και με αυτό το ποίημα η φράση παίρνει εμπράκτως σάρκα και οστά.
Πώς αποφασίσατε να αποκτήσετε τη δική σας μόνιμη θεατρική στέγη και μάλιστα σε μια περίοδο γενικής ανασφάλειας; Τι απολογισμό κάνετε – έως τώρα – για την κίνησή σας;
Κωνσταντίνος Μπιμπής: Ήταν μια απόφαση λίγο – πολύ πολιτική. Πρακτικά γνωρίζαμε πως ο χρόνος, οι αντοχές και τα έσοδα μας θα δεχτούν σοβαρό πλήγμα. Και έτσι έγινε. Ωστόσο ποτέ δεν είμαστε πρακτικοί στα όνειρα και στους στόχους μας. Σε μια εποχή που μεγάλες εταιρείες συγκεντρώνουν θέατρα και στο παιχνίδι εισέρχονται και επιχειρηματίες της νύχτας, μια ομάδα αποφασίζει να νοικιάσει ένα κεντρικό θέατρο της Αθήνας, να το ανακαινίσει και να το επαναφέρει στο κέντρο της θεατρικής ζύμωσης. Μια ομάδα που ό,τι έχει διεκδικήσει και καταφέρει οφείλεται αποκλειστικά στην πολύτιμη βοήθεια του κοινού. Αυτό για εμάς είναι το πιο σημαντικό. Οπότε ο απολογισμός μας είναι νομίζω ένας και απλός. Είμαστε εδώ, παλεύουμε να καθιερωθεί το θέατρο μας ως εναλλακτική επιλογή, ως θεατρικό στέκι με απόλυτα λαϊκό προσανατολισμό και βαθιά θεατρική έρευνα και αγάλι-αγάλι το πετυχαίνουμε. Κι αν γυρίζαμε πίσω θα κάναμε ξανά την ίδια τρέλα.
Με ποια κριτήρια διαμορφώσατε το πρόγραμμα της φετινής σεζόν;
Κώστας Γάκης: Με ένα και μόνο: ότι αξίζει να υπάρχει στην πόλη ένα θέατρο πολυφωνίας, ένα θέατρο ρεπερτορίου, ένα θέατρο ουσίας που να συνδυάζει τα κλασικά κείμενα με εντελώς σύγχρονα ανεβάσματα. Ένα θέατρο που δίνει βήμα σε νέους δημιουργούς όπως στους νικητές του φεστιβάλ μας «Duet yourself festival» και το οποίο ταυτόχρονα φιλοξενεί τη δουλειά πολύ σημαντικών δημιουργών του ανεξάρτητου θεάτρου όπως των Κώστα Φιλίπογλου, Λίλυς Μελεμέ, Βασίλη Ανδρέου κ.α. Ένα θέατρο όπου θα γίνονται συναυλίες, αναγνώσεις βιβλίων, σεμινάρια και γενικώς συναντήσεις ανθρώπων που ονειρεύονται έναν κόσμο που αντιστέκεται στην ολοένα αυξανόμενη βαρβαρότητα.
Eίναι ο «Υπηρέτης Δύο Αφεντάδων» η καλύτερη κωμωδία του Κάρλο Γκολντόνι;
Αθηνά Μουστάκα: Δεν ξέρω αν είναι η καλύτερη κωμωδία, ΠΑΝΤΩΣ το δικό μας ανέβασμα συμπεριλαμβάνει μια πτυχή για τον ξένο τον απ’ αλλού φερμένο που έρχεται για να ταρακουνήσει τα κοκαλωμένα νερά της εξουσίας ακόμα κι αν ξέρει ότι θα χάσει το κεφάλι του. Είναι αναμφισβήτητα η πρώτη μας καθαρή κωμωδία με εντελώς σύγχρονο χιούμορ που προκαλεί γέλια μέχρι δακρύων όπως φάνηκε στο πρώτο μας crash test στην πρεμιέρα.
Διοργανώνετε επίσης διάφορους κύκλους σεμιναρίων. Εξηγήστε μας το σκεπτικό πίσω από την επιλογή των θεματικών τους.
Κώστας Γάκης: Με τα σεμινάριά μας προσπαθούμε να καλύψουμε διάφορες πλευρές του θεατρικού φαινομένου και να βρούμε νέους τρόπους να συνδέσουμε τα γεγονότα της σκηνής με τα γεγονότα, τις ανησυχίες και τους συγκινησιακούς κραδασμούς της ζωής. Το σύγχρονο θέατρο μοιάζει σαν μια τέχνη αλλά δεν είναι. Είναι πολύχρωμο και πολυσήμαντο όπως και η ίδια η ζωή. Αναζητά αρχικά την αλήθεια, την ευθύτητα και την ειλικρίνεια ως βασικό επί σκηνής όπλο του ηθοποιού, (σεμινάριο «Φανταστικές σκάλες για αληθινά ρόδα») εξερευνά με τόλμη την περιοχή του αυτοσχεδιασμού (σεμινάριο improv), συνδέεται με τόπους μνήμης (σεμινάριο «Σαμοθράκη, μια θεατρική καταγραφή») και τολμά με σωματικά κρουστά και μουσικές να βγει στους δρόμους της πόλης (σεμινάριο «Για ένα θέατρο του ήχου»). Τα σεμινάριά μας αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια του θεάτρου Άλφα.Ιδέα καθώς εκεί ζυμώνεται η δική μας οπτική για τα πράγματα. Μια οπτική που αντιστέκεται στη σκόνη της συντήρησης και θέτει νέα ερωτήματα πάνω στα κατεστημένα μοντέλα του κόσμου.
Πηγή : tospirto