«Η μόρφωση δεν είναι αρκετή για ένα καλύτερο αύριο, η συνειδητοποίηση της ταξικότητας είναι μια καλή αρχή…».
Την ξεχωρίσαμε πέρσι στο «Persona» του Ινγκμαρ Μπέργκμαν που σκηνοθέτησε ο Δημήτρης Αγαρτζίδης και η Δέσποινα Αναστάσογλου στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Εκεί, στο πλευρό της Δέσποινας Κούρτη, έδωσε μία ερμηνεία γεμάτη φρεσκάδα και ταλέντο. Ο λόγος για την Βίκυ Κατσίκα που φέτος πρωταγωνιστεί στους «Παραθεριστές» που παρουσιάζονται στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση δια χειρός Μαρίας Μαγκανάρη. Πρόκειται για μία παράσταση που απευθύνεται και σε εφήβους και που αφορά μια παρέα Ρώσων διανοούμενων παραθερίζει σε μια ντάτσα. Η πρώτη Ρωσική Επανάσταση είναι καθ’ οδόν. Όλοι οι ήρωες, αργά ή γρήγορα, θα κληθούν να πάρουν θέση απέναντι στην κοινωνική αδικία.
Εμείς μιλήσαμε με την ταλαντούχα ηθοποιό σε μία συνάντηση… γνωριμίας.
Συστήσου μας…
Με λένε Βίκυ Κατσίκα, αγαπώ τον καφέ, τον σκύλο μου, τις μεγάλες εσωτερικές αντιφάσεις, τη στιγμή πριν κοιμηθείς, τη στιγμή που βυθίζεσαι στη θάλασσα, τον Charlie Chaplin.
Τι σε γοήτευσε στο έργο αυτό του Μάξιμ Γκόρκι;
Η διορατικότητα του. Το 1904, δηλαδή ένα χρόνο πριν τον προάγγελο της Ρωσικής Επανάστασης του 1917, γράφει ο Γκόρκι στους Παραθεριστές «Πιστεύω ότι σύντομα, ίσως αύριο, θα έρθουν άλλοι άνθρωποι πιο δυνατοί και πιο γενναίοι και θα μας σαρώσουν σαν σκόνη από προσώπου γης». Μέσα σε μια ατμόσφαιρα αποπνικτικής νωχελικότητας, ακούς ξεκάθαρα τον ήχο των πρώτων κανονιών.
Ποιοι είναι αυτοί οι Παραθεριστές και σε τι συνίσταται ο Παραθερισμός τους;
Άνθρωποι μορφωμένοι που κατάγονται από λαϊκά στρώματα , άνθρωποι που συνάπτουν ανειλικρινείς σχέσεις μεταξύ τους, άνθρωποι που πλήττουν με τον ίδιο τους τον εαυτό. Ο παραθερισμός τους συνίσταται στην απραξία, στην αδιαφορία, στη ναρκισσιστική αυτοαναφορικότητα.
Περιέγραψε μας λίγο τη Βάρια…
Η Βάρια για μένα, είναι η γυναίκα που, ενώ μοιάζει καταδικασμένη στη στασιμότητα που επιβάλλει η κοινωνική της κατάσταση, κάποιο ένστικτό επιβίωσης την ωθεί στην επανάσταση.
Γιατί η ηρωίδα βαριέται τη ζωή της και τους γύρω της;
Βαριέται αφόρητα την δικιά της αλλά και των άλλων αποκοπή, από την Επιθυμία. Βαριέται τη δειλία τους να διαβάσουν τον Πόθο. Βαριέται το ότι επιλέγουν να κρυφτούν πίσω
από την υπερφίαλη φλυαρία τους.
Τι είναι αυτό που μπορεί να τη σώσει;
Λέει η Βάρια: «Δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια δύναμη κάπου έξω από εμάς που να μπορεί να μας κάνει δυνατούς. Αυτή η δύναμη είτε υπάρχει μέσα σου είτε καθόλου». Δεν θέλει να αφομοιωθεί, αντιδρά και βρίσκει διέξοδο.
Οι ήρωες των Παραθεριστών δεν προέρχονται από τη ρωσική αριστοκρατία, αλλά από τον λαό. Είναι η γενιά που, εκμεταλλευόμενη τις μεγάλες αλλαγές που γίνονται στη ρωσική κοινωνία σπουδάζει και ανέρχεται κοινωνικά. Γνωστό μοτίβο που συναντάμε σ΄ όλες τις εξελιγμένες χώρες της Δύσης. Είναι αυτό αρκετό για ένα καλύτερο αύριο;
Η μόρφωση δεν είναι αρκετή για ένα καλύτερο αύριο, η συνειδητοποίηση της ταξικότητας είναι μια καλή αρχή…
Εσύ πώς θα όριζες το περιβάλλον που ζεις σήμερα; Βαριέσαι μέσα σ’ αυτό ή ελπίζεις;
Προβληματικό εκ θεμελίων, σαθρό εξ όψεως, παράλογο εξ ορισμού. Πώς να βαρεθεί κανείς; μόνο να ελπίζεις, μπορείς.
Έχει νόημα να ζούμε όταν….
Συγχωρείστε με για το κοινότοπο, αλλά, «όταν αγαπάμε».
Αγαπημένη ατάκα/φράση από την παράσταση;
«Όχι χυδαιότητες αν έχεις την καλοσύνη»
Τι είναι αυτό που ορίζει ένα έργο ως εφηβικό; Πόσο δύσκολο είναι αυτό το κοινό να το προσεγγίσει κάποιος; Σε αγχώνει το γεγονός ότι απευθύνεσαι σ’ αυτούς τους εφήβους;
Το εφηβικό κοινό για μένα είναι ένα παρθένο ενήλικο κοινό. Η Μαρία Μαγκανάρη, αφήνοντας πίσω στερεότυπα για την καθιερωμένη εκπαίδευση εφήβων, μεταφέρει με ειλικρίνεια και χωρίς λογοκρισία τον λόγο του Γκόρκι. Δεν με αγχώνει η απεύθυνση σ’ αυτό το κοινό, έχω εμπιστοσύνη τόσο στην παράσταση όσο και στους εφήβους.
Τι σε κάνει να χαμογελάς και τι να γκρινιάζεις;
Χαμογελώ όταν περπατάω στον δρόμο και από κάποιο μπαλκόνι ακούγεται μια όμορφη μουσική. Γκρινιάζω, όταν κρυώνω.
Το μεγαλύτερο σου καλλιτεχνικό όνειρο είναι….
Ονειρεύομαι ουτοπίες. Καλλιτεχνικές, προσωπικές, συλλογικές. Απαραίτητη προϋπόθεση για όλες, οι φίλοι.
Μελλοντικά σχέδια
Θα ξαναδουλέψω με τον Δημήτρη Αγαρτζίδη και τη Δέσποινα Αναστάσογλου στην Κυρά
της θάλασσας του Ίψεν που θα ανέβει μέσα Απρίλη στην Kεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου.
Πηγή: Tospirto