Home Uncategorized Συντευξη της Κωνσταντίνα Τάκαλου

Συντευξη της Κωνσταντίνα Τάκαλου

0

«Υπάρχουν σύγχρονες δούλες και κυρίες και θα συνεχίσουν να υπάρχουν…»

Αγαπούσε το θέατρο από παιδί. Αν δεν ήταν ηθοποιός θα ήταν «τουρίστρια», θα ταξίδευε, θα δούλευε κάπου προσωρινά και θα γυρνούσε τη γη… Άλλωστε το γεγονός πως ασχολείται με το θέατρο την έχει οδηγήσει να κάνει πολλά επαγγέλματα στη ζωή της, τόσα, όπως η ίδια λέει, όσα κι οι ρόλοι της. Ο λόγος για την Κωνσταντίνα Τάκαλου, μία ηθοποιό που μαγνητίζει με την αέρινη και στιβαρή ταυτόχρονα υποκριτική της δυναμική. Αυτήν την περίοδο πρωταγωνιστεί στις «Δούλες» του Ζαν Ζενέ στο Θέατρο Τέχνης μαζί με την Μαριάννα Κάλμπαρη –που ανέλαβε και τη σκηνοθεσία της παράστασης- και την Κάτια Γέρου.

«Το έργο αυτό είχε κάτι βαθιά απωθητικό και βαθιά πλανευτικό, όταν ήμουν στη σχολή. Τότε το διάβασα για πρώτη φορά… Το περίεργο είναι πως δεν το έχω δει ποτέ στο θέατρο. Όταν, λοιπόν, το ξαναδιάβασα το καλοκαίρι που μας πέρασε, βρήκα γοητευτικό όλο αυτό το παιχνίδι της μεταμόρφωσης, που είναι και το θέμα του… Το “υπηρετώ”, “εξουσιάζω”, “λατρεύω”, “μισώ”, το να είσαι ανύπαρκτος χωρίς ταυτότητα, σεξουαλικά ξύπνιος, χωρίς να γνωρίζεις τον έρωτα, να είσαι έγκλειστος, να έχεις απωθημένο, να αντιστέκεσαι, να είσαι πονηρός και αφελής να αποτολμάς μικρές πράξεις για ελευθερία, μια άχρωμη ζωή, που μέσα από φαντασιακή σύλληψη και επινόηση βιώνεις μια λαμπερή πλασματική ζωή. Το πέρασμα από τη μία ψεύτικη αλήθεια σε μια άλλη ψεύτικη αλήθεια, η μετατροπή του ενός ειδώλου σε είδωλο άλλου τύπου… Να συγκρούεται το πραγματικό με το υπερβατικό… Μια μεθοδική μίμηση δηλαδή…Τα ψέματα που καλύπτονται με άλλα ψέματα, φαντασίες με άλλες φαντασίες και τόσα πολλά άλλα… Πρόκειται για ένα έργο που έχει το σχήμα της βαθιά αντιφατικής ανθρώπινης σκέψης. Να παιδεύεσαι στο παιχνίδι και να μην μπορείς να βγεις», αναφέρει χαρακτηριστικά για το έργο η Κ. Τάκαλου και συνεχίζει μιλώντας για τη διαχρονικότητά του. «Ο Ζενέ απορρίπτει το θέατρο σαν σκέτη ψυχαγωγία. Οι «Δούλες» είναι έργο των παραισθήσεων, του ονείρου και παράλληλα του διανοητικού παραληρήματος της λογικής. Το νόημά του, αν παραμείνει στην αλήθεια της αφήγησης, είναι παράλογο, αλλά από τη ματιά ενός παραληρήματος αποκτά τη λογική του ονείρου. Πολιτικό, υπαρξιακό… ένα απέραντα ποιητικό κείμενο με ανεστραμμένη θρησκευτική ατμόσφαιρα. Το φανταστικό παιχνίδι της δουλοπρέπειας και της εξέγερσης εναντίον της Κυρίας. To κατανοώ σημαίνει συγχωρώ!»

«Για την Κλαιρ» -την ηρωίδα που υποδύεται- «το μόνο που μου ‘ρχεται να πω είναι “ένας χορός θανάτου (μιας ύπαρξης) του κοριτσιού που δίνει την εντύπωση πως ζει”».

Τρία χρόνια στο θέατρο Τέχνης στα έργα του Νίκου Μαστοράκη…. «Το θέατρο Τέχνης είναι ένα κομμάτι της ελληνικής ιστορίας του θεάτρου… όταν μπαίνω στη Στοά της Πεσμαζόγλου, νιώθω πως “μπαίνω” στην ελληνική ιστορία. Σήμερα στη Στοά υπάρχουν τρία βιβλιοπωλεία, δύο μαγαζιά με μπιζού και ένα κατάστημα με έπαθλα, σημαίες κ.ά.. Με βαθιά λύπη βλέπω αυτήν την κατάσταση της απελπισίας και του ρημάγματος γύρω μου και στηρίζω τις ελπίδες μου στην ανθρώπινη ευαισθησία. Το γεγονός ότι το Υπόγειο του Τέχνης είναι ανοιχτό, γεμάτο με θεατές και δημιουργούς, δείχνει την αντίσταση του κόσμου και τη θέλησή του να ονειρεύεται! Να καταθέτει! Να ορμά! Όταν κατεβαίνω τα σκαλιά, με συγκινεί ο χώρος… Έχει μια -ας πω- λίγο κατανυκτική “παράξενα θρησκευτική φόρτιση”. Με τη Μαριάννα γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και την εκτιμώ για όλα αυτά που κάνει. Διδάσκει, μεταφράζει σκηνοθετεί, παίζει, είναι μαμά! Χαίρομαι που μια γυναίκα είναι σε μια τέτοια θέση».

Αγαπημένη θεατρική ανάμνηση…. «Εχω αγαπημένες και πολλές… όλα τα έργα που έχω κάνει με τον Νίκο Μαστοράκη, μοναδικά! Και πάντα τα πρώτα χρόνια στο Θέατρο, στο Θέατρο ΑΤΤΙΣ, στο Εθνικό…».

Καλλιτεχνικό απωθημένο; «Απωθημένο όχι δεν έχω! Κάποιες συναντήσεις με ανθρώπους, με δημιουργούς, που θα με προχωρήσουν στην τέχνη μου και στη ζωή!»

Σε δέκα χρόνια φαντάζεστε τον εαυτό σας να…. «Αν είμαι έτσι όπως αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, θα είμαι χαρούμενη».

Σας γεμίζει χαρά και αισιοδοξία… «Πολλά, η φύση, το θέατρο (και σαν θεατής), το σινεμά ένα βιβλίο, ο γιος μου».

*Η Κωνσταντίνα Τάκαλου θα πρωταγωνιστήσει σύντομα και στις «Ιστορίες από το Δάσος τηs Bιέννης» του Εντεν Χόρβατ σε σκηνοθεσία του Νίκου Μαστοράκη στο Θέατρο Τέχνης

Πηγή Tospirto