Home cinema news Συνέντευξη της Λουκία Μιχαλοπούλου

Συνέντευξη της Λουκία Μιχαλοπούλου

0

Η αγάπη με τοn χρόνο βαθαίνει, αλλά πολλές φορές αυτό δεν αρκεί».

Οι ερμηνείες της ως Χίλντε στην «Η κυρία από τη θάλασσα» του Ιψεν σε σκηνοθεσία Έρικ Στούμπε στο Εθνικό Θέατρο (2010), καθώς ως Τέσσα στο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη «Τόκος» σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή (2010), της χάρισαν το 2011 την Καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη. Ο λόγος για τη Λουκία Μιχαλοπούλου, μια πολύ ταλαντούχα ηθοποιό που διακρίνεται από μία ιδιαίτερη υποκριτική δυναμική. Εξαιρετική ως «Ολεάννα» στο πλευρό του Δημήτρη Καταλειφού πριν λίγα χρόνια, αλλά και ως Βερονίκη στον «Θεό της Σφαγής» που σκηνοθέτησε ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, επιστρέφει τώρα με τον «Φεγγίτη» του Κόνορ Μακ Φέρσον. Και πάλι υπό τη σκηνοθετική ματιά του Μαρκουλάκη, και πάλι συμπρωταγωνιστώντας με τον Δημήτρη Καταλειφό.
Με αφορμή αυτή τους την θεατρική σύμπραξη, είχαμε μία σύντομη, αλλά περιεκτική συζήτηση μαζί της.

Τι σας γοητεύει ιδιαίτερα στον Φεγγίτη; Ο Τομ και η Κύρα είχαν παράνομη σχέση για έξι χρόνια… Όταν η Άλις, η γυναίκα του, το ανακάλυψε, η Κύρα διέκοψε κάθε επαφή με τον Τομ και μετακόμισε στο East Ham,όπου και εργάστηκε ως δασκάλα. Η Αλις πεθαίνει κι ο Τομ έρχεται το βράδυ που διαδραματίζεται το έργο να την διεκδικήσει… Το ίδιο βράδυ θα έρθει κι ο γιος του Τομ να της ζητήσει βοήθεια. Αυτό που με γοητεύει στο έργο είναι ο τρόπος που θίγει τα θέματα του φόβου, της ενοχής, και της πίστης. Όλα αυτά κάτω από έναν κοινό παρονομαστή: τη μεγάλη αγάπη αυτών των δύο. Η ιστορία τους ξετυλίγεται σιγά σιγά και μέσα σ΄ένα βράδυ μόνο, βλέπουμε ολόκληρη την πορεία τους.

Μπορούν δύο άνθρωποι με διαφορετικές και πολιτικές κοσμοθεωρίες και συμπεριφορές να συνυπάρξουν σε μία ερωτική σχέση; Δεν πιστεύω πως οι διαφορετικές πεποιθήσεις χωρίζουν τους ανθρώπους, αλλά η έλλειψη κατανόησης.

Η αγάπη σβήνει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους; Μπορεί να ανάψει και πάλι η φλόγα του έρωτα μεταξύ τους, μετά από έναν πολυετή χωρισμό; Ο έρωτας ενδεχομένως να σβήσει, αλλά επειδή είναι μια παρόρμηση, μπορεί και να αναζωπυρωθεί. Η αγάπη με το χρόνο βαθαίνει, αλλά πολλές φορές αυτό δεν αρκεί.

Και πάλι μαζί με τον Δημήτρη Καταλειφό. Τι είναι αυτό που σας δένει; Τον Δημήτρη τον εκτιμώ και τον αγαπώ. Είναι πολύ μεγάλη η χαρά που ξανασυναντιόμαστε σ΄αυτό το πολύ ωραίο έργο.

Με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη συναντιέστε και πάλι μετά τον «Θεό τη Σφαγής»… Ήθελα πάρα πολύ να ξαναδουλέψω με τον Κωνσταντίνο. Θεωρώ πως έχει βρει έναν ιδανικό συνδυασμό για το έργο, αυτήν την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι. Τον θαυμάζω και τον αγαπώ πολύ.

Τι είναι αυτό που σας πυροδοτεί σήμερα σαν ηθοποιό; Το ρίσκο κι οι συναντήσεις με ανθρώπους που με εμπνέουν

Ρόλος- καλλιτεχνικό όνειρο; Θα ήθελα πολύ μεγαλώνοντας στη σκηνή να μειωθούν οι στιγμές φόβου και να αυξηθούν οι στιγμές απόλαυσης, ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα. Αυτό που εύχομαι είναι να έχω πάντα χώρο για…έμπνευση.

Καλύτερη στιγμή της καριέρας σας μέχρι σήμερα; Δεν ξέρω, υπάρχουν σίγουρα άνθρωποι που με στιγμάτισαν, που μυθοποίησα, και στη συνέχεια απομυθοποίησα… Νομίζω πως οι πιο χαρακτηριστικές στιγμές είναι όταν πραγματικά καταφέρνω κι ανασαίνω στη σκηνή. Αυτές οι στιγμές σε κάθε παράσταση έρχονται, φεύγουν και ξανάρχονται.

Ασχοληθήκατε με το θέατρο γιατί… Γιατί εκεί συναντιέμαι ουσιαστικά με τον πυρήνα μου… Σαν να υπάρχω κάπως καλύτερα στη σκηνή σε σχέση με μένα και με τους άλλους.

Τι είναι αυτό που σας εκνευρίζει περισσότερο στο χώρο της δουλειάς σας; Με εκνευρίζει η έλλειψη σεβασμού κι η έπαρση.

Σε 10 χρόνια φαντάζεστε τον εαυτό σας να…Σε δέκα χρόνια; Υγεία μόνο.

Πηγή; tospirto