Home cinema news Μην Ανησυχείς, δεν θα Φτάσει Μακριά με τα Πόδια

Μην Ανησυχείς, δεν θα Φτάσει Μακριά με τα Πόδια

0

 

 

Σκηνοθεσία
Γκας Βαν Σαντ
Σενάριο
Γκας Βαν Σαντ
Πρωταγωνιστούν
Χουακίν Φίνιξ, Τζόνα Χιλ, Τζακ Μπλακ, Ρούνι Μάρα
Διάρκεια
113
Χώρα
Γαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες
Είδος
Βιογραφικό δράμα
Πρεμιέρα
20 Σεπτεμβρίου 2018

Η αληθινή ιστορία του γελοιογράφου Τζον Κάλαχαν, ενός νιχλιστή αλκοολικού που έμεινε παράλυτος αλλά ανένηψε, δοσμένη με βαθύ ανθρωπιστικό συναίσθημα, εξπρεσιονιστική μη γραμμική αφήγηση, και υπέροχες ερμηνείες.

Στα 21 του, ο Τζον Κάλαχαν (1951-2010), στουπί στο μεθύσι, εκσφενδονίστηκε έξω από τον Σκαραβαίο του, που οδηγούσε κάποιος Ντέξτερ με τον οποίον μπεκροπίνανε και τράκαραν αντάμα. Έμεινε παράλυτος από το λαιμό και κάτω… Το εν λόγω ατύχημα, που ουσιαστικά άλλαξε όλη τη ζωή του Κάλαχαν (και δη, προς το καλύτερο), ο Βαν Σαντ μάς το δείχνει τμηματικά –ένα πλάνο εδώ, λίγο περισσότερο παρακάτω. Με τον ίδιο in medias res, ανάκατο και εξπρεσιονιστικό τρόπο αφηγείται όλη την ιστορία «επανεκκίνησης» αυτού του μηδενιστή γελοιογράφου από το Πόρτλαντ του Όρεγκον, αγαπημένο location και τόπο κατοικίας και του σκηνοθέτη. Αλκοολικός από τα 12 του, με ένα τραύμα να με την όμορφη κοκκινομάλλα δασκάλα που ήταν η βιολογική μητέρα του μα δεν τον ήθελε και τον «έδωσε», ο Κάλαχαν ήταν ένα εξαρτημένο ρεμάλι έως τη νύχτα του ατυχήματος. Μετά, έγινε απλά ένα αλκοολικός σε αναπηρικό αμαξίδιο… Μέχρι που ανακάλυψε το σκίτσο. Κρατώντας παράδοξα το μαρκαδοράκι με τους πήχεις του (είχε ανακτήσει κάποια κινητικότητα στα πάνω άκρα), ο Κάλαχαν άρχισε να σχεδιάζει αφαιρετικά σκιτσάκια που συνοδεύονταν από νιχιλιστικές, πολιτικώς μη ορθές, πανέξυπνες και συχνά αυτοσαρκαστικές λεζάντες. Η αναγνώριση του ταλέντου του ήταν ζήτημα χρόνου.

Βασισμένη στην αυτοβιογραφία του Κάλαχαν –ο άπαιχτος τίτλος της οποίας δίνει μια ιδέα για το μαύρο χιούμορ του– η ταινία βρισκόταν στα προσχέδια του Βαν Σαντ από την δεκαετία του ’90. Σκόπευε, μάλιστα, να την γυρίσει με πρωταγωνιστή τον Ρόμπιν Ουίλιαμς, ο οποίος είχε αγοράσει πρώτος-πρώτος τα δικαιώματα του βιβλίου. Γι’ αυτό και στους τίτλους τέλους το φιλμ αφιερώνεται στον ανεπανάληπτο αυτόχειρα του Χόλιγουντ… Δεν ξέρω πώς θα ήταν ο Ρόμπιν στο ρόλο του σακάτη πικρόχολου μπεκρή, αλλά ο Φίνιξ είναι υπέροχος. Βαθύς, μετρημένος, κινησιολογικά άψογος, ο πρωταγωνιστής μεταλαμπαδεύει πιστά το όραμα του σκηνοθέτη του. Διότι όσο κι αν ακούγεται σαν κλασική χολιγουντιανή ιστορία ανάνηψης/ μεταμέλειας/ επανεκκίνησης με χάπι εντ, η ιστορία του Κάλαχαν, έτσι όπως την παραδίδει ο (φίλος του) Βαν Σαντ, είναι πολύ πιο μαύρη. Πρόκειται, ουσιαστικά, για το αληθινό, ελάχιστα κολακευτικό πορτρέτο ενός αλκοολικού, που βρήκε τη δύναμη να σηκωθεί και να προχωρήσει. Κι ας ήταν παράλυτος… Σε αυτήν του την προσπάθεια, είχε πολύτιμο σύμμαχο τον Ντόνι, τον σπόνσορά του στους Ανώνυμους Αλκοολικούς, τον οποίον υποδύεται κα-τα-πλη-κτι-κά ο Χιλ –σχεδόν αγνώριστος με μακρύ ξανθό μαλλί, μούσι και την αλέγρα γκαρνταρόμπα του βαθύπλουτου και γκέι Ντόνι. Μην ακούτε όσα λέγονται: παρά τις διόλου ευκολόπιοτες καταστάσεις που πραγματεύεται, η ταινία δεν σε μελαγχολεί. Αντιθέτως, σου δίνει δύναμη και τροφή για σκέψη πάνω σε όλα εκείνα που θα μπορούσαμε/ έπρεπε να κάνουμε, πριν βρεθούμε «παράλυτοι» στο μη περαιτέρω.

Πηγή : Tospirto