Η Άρτεμις Γρύμπλα που σκηνοθετεί την παράσταση μίλησε γι΄αυτήν.
Μέσα στον χώρο δημοπρασιών της Ιχθυόσκαλας Κερατσινίου, η οποία ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες της στο κοινό, η ομάδα Dεcadēre (Άρτεμις Γρύμπλα, Άλκηστις Πολυχρόνη, Gary Salomon) παρουσιάζει στις 29 και 30 Ιουνίου την performance «Ίσαλος Γραμμή – μία ωδή στην φθίση». Στον χώρο ανάμεσα στην θάλασσα και την στεριά, ενδιάμεσα στην ζωή και τον θάνατο, ένα αφήγημα – προσευχή ξετυλίγεται σαν κραυγή, για τα τετελεσμένα και αυτά που έπονται.
Δέκα ηθοποιοί, χορευτές και μουσικοί, μαζί με πενήντα μέλη από την Χορωδία των ΚΑΠΗ Νίκαιας Ρέντη, υπό την διεύθυνση του μαέστρου Αναστάσιου Αναστασόπουλου, εξερευνούν την προσευχή η οποία από πράξη απόγνωσης, γίνεται πράξη επαναστατική, κόντρα στο θάνατο και την απελπισία, δημιουργώντας έναν πολυπολιτισμικό πολυφωνικό ύμνο, που τραγουδιέται απαράλλαχτος από την πρώτη στιγμή που ο πρώτος άνθρωπος απέκτησε συνείδηση του επερχόμενου θανάτου του.
«Η performance διαστέλλει τη στιγμή κατά την οποία ο άνθρωπος ερχόμενος αντιμέτωπος με το πεπερασμένο της ύπαρξής του, εφευρίσκει θεούς και θρησκείες, και λοιπά τεχνάσματα για να παρηγορήσει και να παρηγορηθεί κόντρα στην φυσική γνώση του θανάτου. Εξερευνά και συνδέει τον τρόπο με τον οποίο οι διάφορες θρησκείες και παραδόσεις αντιμετωπίζουν τελετουργικά και φιλοσοφικά το γεγονός του θανάτου, και συνθέτει εντέλει ένα παναθρώπινο τραγούδι που υμνεί την ζωή και τον έρωτα», αναφέρει η Άρτεμις Γρύμπλα που συσκηνοθετεί την performance με την Άλκηστη Πολυχρόνη. Εμείς μιλήσαμε μαζί της και μάθαμε λεπτομέρειες για την πρωτότυπη αυτή performance….
Η επιλογή της Ιχθυόσκαλας…«η επιλογή του χώρου είχε αρχικά συμβολικό χαρακτήρα, επέβαλε όμως ουσιαστικά, ολόκληρη τη δομή της performance. Το ψάρι στην ψυχολογία συμβολίζει αυτό που αναδύεται από το ασυνείδητο και βγαίνει στην επιφάνεια χωρίς έλεγχο, στην θρησκευτική παράδοση απ’ την άλλη, συνδέεται με την βαθύτερη πίστη των ανθρώπων στον “αρχέγονο θεό”. Η performance λοιπόν, δε θα μπορούσε να έχει καλύτερο σύμβολο, καθώς εξερευνά και προσπαθεί να κατανοήσει, αυτόν τον βαθύ φόβο που αναδύεται μπροστά στην φυσική φθίση, και οδηγεί τον άνθρωπο αιώνες τώρα να στρέφει τα μάτια προς “τους αγγέλους” και τα χέρια προς τους ανθρώπους για παρηγοριά. Ο χώρος δημοπρασιών της Ιχθυόσκαλας, ο οποίος φιλοξενεί την performance, είναι μια τεράστια ορθογώνια λευκή αίθουσα, η οποία χωρίζεται στα δύο από δύο σειρές κόκκινα πλακάκια που σχηματίζουν έναν μακρύ διάδρομο. Ο διάδρομος αυτός μας οδήγησε στο να δομήσουμε την performance πάνω σε μία διαδρομή από την πρώτη στιγμή της συνειδητοποίησης του θανάτου, τα στάδια της αντιμετώπισης του, τα στάδια της ίδιας της φθοράς η οποία καταλήγει σε ένα παράδοξο δείπνο γιορτής».
Ποια θέματα θίγονται; «Δεν πρωτοτυπούμε, ομολογουμένως, θίγουμε ένα ερώτημα που τίθεται και μένει αναπάντητο ανά τους αιώνες, κι εμείς δεν εξερευνούμε την απάντηση του τόσο, όσο μελετάμε την επαναληπτικότητα της ανάγκης του ανθρώπου να ρωτά, να θρηνεί και να εξηγεί τον θάνατο, θέτοντας τη στιγμή της συνειδητοποίησης του, ως την απόλυτη στιγμή απελπισίας της ανθρώπινης ύπαρξης. Θέτει λοιπόν ένα υπαρξιακό ερώτημα, και αποτυπώνει τον τρόπο με τον οποίο ο άνθρωπος το θέτει σε διαφορετικές εποχές και σε διαφορετικό θρησκευτικό και πολιτισμικό πλαίσιο, υπογραμμίζοντας πως στον πυρήνα του, παραμένει αυτή η ερώτηση, ως μια κραυγή ζώου που γνωρίζει τον φόβο του θανάτου και την απώλεια».
Ποιο είναι το προφίλ των ηρώων; «Οι ήρωες, εναλλάσσονται, σ’ έναν ατέλειωτο αποχαιρετισμό, στις θέσεις αυτού που φεύγει και εκείνου που μένει, με κάθε έναν να εκφράζει ένα διαφορετικό στάδιο του πένθους, και της φυσικής φθοράς. Όλοι, κάποιες φορές διαδοχικά και άλλες ταυτόχρονα γινόμαστε ο κεντρικός ήρωας, ο άνθρωπος που μάχεται εδώ και αιώνες με τον φόβο του».
Τι αναφορές έχει στο σήμερα; «Το ερώτημα που κινεί όλη την performance, το πώς δηλαδή, ο άνθρωπος αντιλαμβανόμενος το πεπερασμένου του βίου, συνεχίζει κόντρα στην ματαιότητα να υπάρχει, να δημιουργεί και να πολλαπλασιάζεται, είναι αρχαίο και σημερινό, πάντα επίκαιρο, αναπάντητο και μεγαλειώδες. Εμείς, φτιάχνουμε όλοι μαζί στο τέλος αυτής της performance την προσωπική μας λίστα με όλα τα πράγματα που κάνουν τη σύντομη ζωή ενδιαφέρουσα και άξια να την ζεις».
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να έχει πάρει ο θεατής όταν δει την παράσταση; «Σκοπός μας δεν είναι να περάσουμε ένα ξεκάθαρο και συγκεκριμένο μήνυμα, αλλά ο καθένας να καταλήξει σε δικά του προσωπικά συμπεράσματα έχοντας συνταξιδεύσει μαζί μας σε μία διαδρομή η οποία εμπεριέχει το πένθος, την απώλεια και την αναζήτηση παρηγοριάς κόντρα στον φόβο για την φυσική φθορά. Έχουμε ξεγυμνώσει όλα τα θρησκευτικά κείμενα από τα στοιχεία που προδίδουν την ταυτότητά τους, τα έχουμε μπλέξει με κείμενα φιλοσοφικά που λατρεύτηκαν σαν να ήταν θρησκευτικά, για να κρατήσουμε μόνο τον πυρήνα τους, δηλαδή την αναζήτηση ελπίδας. Θα θέλαμε το κοινό να αγγίξει μαζί μας τον πυρήνα αυτό».
Αγαπημένη σκηνή; «Αν και δεν μπορώ στην πραγματικότητα να ξεχωρίσω κάποια, θα μιλήσω για δύο στιγμές μέσα στην performance οι οποίες διαδέχονται η μία την άλλη. Η πρώτη είναι η στιγμή όπου μπλέκοντας τον παραδοσιακό με τον βυζαντινό ήχο, ο μουσικός μας Gary Salomon, ένωσε ένα παραδοσιακό νανούρισμα από την Μικρά Ασία με έναν ψαλμό της Χριστιαννικής παράδοσης από την Μεγάλη εβδομάδα ο οποίος πρόκειται για ένα της Παναγίας προς τον εσταυρωμένο Χριστό, και ερμηνεύει μοναδικά η Ίρις Κανδρή παρέα με την χορωδία ΚΑΠΗ του Δήμου Νίκαιας – Α.Ι. Ρέντη. Και η δεύτερη, η μικρή στιγμή των εραστών όπως της αποκαλούμε, όπου με αφορμή ένα αρχαίο αιγυπτιακό κείμενο και ένα ισλαμικό κείμενο γύρω απ’ τον θάνατο, συμπεραίνουμε πώς μόνον ο έρωτας στέκει νικητής κόντρα στο πεπερασμένο του χρόνου, καθώς κι’ αν χαθούν οι εραστές, δεν θα χαθεί η αγάπη».
Συντελεστές: Σύλληψη / Δραματουργία : Ομάδα Dεcadēre. Μουσική σύνθεση : Gary Salomon. Σκηνοθεσία : Άρτεμις Γρύμπλα, Άλκηστις Πολυχρόνη. Επιμέλεια κίνησης Άλκηστις Πολυχρόνη. Βοηθοί σκηνοθέτη : Εύα Διαμαντή, Αγάπη Ηλιάδου. Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα. Επιμέλεια σκηνικού χώρου: Αλέξανδρος Λαγόπουλος. Φωτισμοί : Αλέξανδρος Αλεξάνδρου. Οργάνωση παραγωγής : Αγάπη Ηλιάδου, Εύα Διαμαντή. Εκτέλεση Παραγωγής : Γιώργος Σύρμας
Παίζουν : Παναγιώτης Γαβρέλας, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Άρτεμις Γρύμπλα, Αγάπη Ηλιάδου, Ίρις Κανδρή, Στέφανος Μουαγκιέ, Άλκηστις Πολυχρόνη, Γιάννης Σπανός, Λυγερή Ταμπακοπούλου, Gary Salomon.
Συμμετέχει μέρος της χορωδίας ΚΑΠΗ Νίκαιας Ρέντη υπό την διεύθυνση του μαέστρου Αναστάσιου Αναστασόπουλου
Ημερομηνίες: Παρασκευή 29 & Σάββατο 30 Ιουνίου
Χώρος: Ιχθυόσκαλα στο Κερατσίνι
Η Είσοδος είναι δωρεάν.
*Ο όρος ίσαλος γραμμή είναι ναυπηγικός και τεχνικός όρος, ορίζεται ως επίπεδο από την οριζόντια τομή της επιφάνειας της θάλασσας με το πλοίο, στο σημείο που αυτό ισορροπεί και επιπλέει. Είναι η “γραμμή” δηλαδή, που χωρίζει τον αέρα από το νερό.
Πηγή : topsirto-net